Lekkerweertje.no

22 april 2007. Ik zit op de bank met m’n skikleren nog aan. Rechts onder in het scherm zie ik een beeldschermicoontje met verbinding staan. Niets bijzonders zou je zeggen. Dat is namelijk dat icoontje dat altijd vanzelf aan gaat en wat aangeeft dat je draadloos verbinding hebt met internet. Het feit dat ik er al meer dan 3 regels over schrijf, geeft wel aan dat ik er erg blij mee ben. Vanaf dinsdag kreeg ons huis het ADSL signaal binnen. Vanaf dat moment ben ik alleen maar gestresst bezig geweest een draadloos netwerk te maken (onstressen?). Heb ik wel vaker zonder problemen gedaan, maar nu dus niet. Zojuist is het gelukt, na 1,5 uur met zwager Harm (wizzzzz) gebeld te hebben, werkt het nu. Zoals de instelling nu staat, klopt het niet maar hij doet het wel. Niet meer aankomen dus! Vanaf dit moment mag je ons dus gerust verwijten als we niet terug mailen!

Vanaf het laatste berichtje op de weblog hebben we alle weertypes opnieuw voorbij zien komen: strak blauw met een warm zonnetje (zoals jullie het nu iedere dag zowat hebben), veel regen en veel sneeuw. Alles werd net weer een beetje groen om ons heen en plots was alles weer dik wit. Het weerstorinkje hebben we aangepakt om in het huis nog wat klussen te doen. Terwijl ik 5 dagen bezig ben met de wireless connectie heeft Sanne zeil gelegd in Sjoerdje haar kamer, het ‘kantoortje’ en de ‘gastenkamer’. Nou ja, zo is het niet helemaal gegaan, maar het had misschien beter geweest. Klusser als ik ben, moet je mij niet alleen laten met zeil en een stanleymes. Het resultaat is dat ik nu nog steeds boze blikken krijg. Verder wil ik wil ik geen details geven. Het enige wat ik je vraag is, als je bij ons logeert, niet onder het tweepersoonsbed te kijken en geen rare vragen stellen over de drempel van Sjoerdje haar kamer. Daarnaast ontvang ik graag een tip over waar ik super brede plinten kan kopen voor in het kantoor.

Met Sjoerdje en Freeke gaat alles goed. Gelukkig hebben we deze week te horen gekregen dat Freeke vanaf 3 mei in ieder geval 2 dagen naar de ‘Barnehage’ mag. Dat is absoluut erg fijn voor haar. Daar ontmoet ze meer kinderen en kan ze met de taal aan de slag. Dat wordt in elk geval wel spannend. We hebben van de Barnehage al wat kledingverzoeken gekregen omdat de kinderen hier altijd buiten zijn. Wel leuk om te zien is, dat de kinderen hier in de zeikregen in hun regenkleding leuk op de wip en schommel zitten alsof het 20 graden en in een lekker zonnetje is.
Sjoerdje moet nu echt een keer gaan lopen!! Ze gebruikt nu een kinderstoel om achter te lopen. Je kent dat beeld wel van oude schaatfoto’s of Anton Piek plaatjes. Ze schaatst dus nu het huis rond, maar heeft nog geen losse oversteek gewaagd. En ze zegt ook nog geen woordjes. We zijn niet ongeduldig, maar ze moet nu wel op gaan schieten! ;-)





Ik begrijp dat de log een beetje saai wordt, maar we zijn er natuurlijk ook weer op uit gegaan. På tur, zoals de Noren dat noemen. Het is niet zo dat wij een beetje de toerist uithangen hier, het på tur gaan is inburgeren. Als je dat niet doet, val je op en hoor je er niet bij. Dit houden we onszelf in ieder geval maar voor(de gek). Wel vinden San en ik het jammer dat we nooit ff lekker met z'n tweeen een tochtje kunnen maken. We hebben nog geen oppas voor de kinderen gevonden. Dus is het is of Sanne of ik een tochtje. Dus iedere ochtend kop of munt. Deze week had ik meer geluk....
Vorige week zondag ben ik alleen op de fjellski’s naar het eind van Vengedalen geskied. Het dal ligt recht tegenover ons huis en loopt tussen alle bergen waar wij op uit kijken. Simpel vlak terrein in een magnifieke omgeving. Er was me één iemand voor geweest, voor de rest niemand. Super mooi weer, echt genieten.


Dinsdagavond nog een avondtochtje (kveldstur) gemaakt met Hans, hij woont hier vlakbij in Torvik. Achter zijn huis staat een berg(je) met een weerstation erop. We vertrokken om 20.00. Rond 21.00 stonden we op de top en in de schemer weer terug. Dat was niet echt handing. Het was steil, besneeuwd boven en zeiknat beneden. Daarnaast konden we het niet helemaal eens worden over hoe we terug moesten, en gaf de kaart en kompas (waar we nog maar net wat op konden zien) de goede weg aan. Ik had niet graag fout gelopen die avond…….







Zaterdag zijn we met z’n allen naar Bjorli gegaan.Een heus skigebied hier 50 minuten vandaan. Het was prachtig weer. Lekker gesleed en van de zon genoten. Freeke mocht ook nog ff bij Hans op de ski’s staan….







Zondag (vandaag) hebben Hans en ik de slecht weer variant van Strandafjell gedaan. De goed weer variant heb je kunnen lezen in het vorige berichtje.
Die hebben Sanne en Sandra 2 weken geleden gedaan. Wij hebben het nu niet op fjellski’s gedaan maar op toerski’s. Een graad of 5 met af en toe regen en een straf windje. Wel erg genoten.

Op dit moment volgen we drie keer in de week 3 uur Noorse les aan de volwassenenopleiding in Åndalsnes (9 uur in totaal dus). Ik weet ook niet waarom ik dit schrijf, maar anders denken jullie dat we echt helemaal niets uitvreten hier…….

Voor we uit Nederland vertrokken, kregen we vaak de vraag: wat gaan jullie eigenlijk doen in Noorwegen? Heb je al een baan? Ga je er naar toe voor je werk? Begin je een hotel?
We hebben nog niets concreets, maar gaan nu wel op zoek naar werk. Van de week ben ik naar een clinic geweest waar ze waarschijnlijk een trainer zoeken en Sanne gaat hier bij de apotheek checken of ze assistentie nodig hebben. Daarnaast spitten we de kranten door en vragen we rond. We krijgen ook veel tips van anderen. Het is voor ons nu (nog) niet de tijd om werkelijk alles aan te pakken, dus proberen iets leuks eruit te pikken. Hopelijk lukt dat.

Ik zeg maar zo: we gaan het meemaken!

Remko