23.5.07

LYS = LICHT


Een ieder die in de zomer wel eens in Noorwegen op vakantie is geweest kent het. De zon gaat niet meer onder. Nouja, bijna niet meer. Op dit moment is het van 0.00 tot 1.00 (net niet) donker en vanaf dat tijdstip wordt het almaar weer lichter. Dit geeft je het gevoel dat je twee dagen in een dag hebt. Het geeft je namelijk ook wel energie dat licht (behalve de volgende ochtend dan….). Sanne heeft alle slaapkamers, naast de gordijnen die we hebben hangen, geprobeerd nog meer te verduisteren door de kieren dicht te maken. Dat is goed gelukt en dat voorkomt de situaties dat je ’s nacht wakker wordt en het idee hebt dat het geen zin meer heeft om te gaan slapen want je moet er toch zo al weer uit. Dit is bedrog en voor je het weet lig je heel de nacht wakker! Op het moment dat ik dit schrijf is het 22.00 en ik kijk uit op een zon beschenen Store Vengetind en Sanne is net een stuk gaan fietsen met Sandra. ‘Voor het donker thuis’ geldt hier niet!!

LICHT in de duisternis is waar we aan werken. Nee, dit klinkt wel heel depressief! Maar eerlijk is eerlijk, we zijn nu twee maanden hier en er beginnen wel wat dingetjes op te spelen. Natuurlijk het gegeven dat we nog geen permanente plek voor de kinderen hebben. Dit beperkt ons ook weer in verschillende opzichten. Voor ons begint het ‘bijna drie maanden niet werken’ ook wel wat op te breken. Peter van H&B reageerde op de vorige post dat het hier leven is als een god in Frankrijk maar soms voelt het ook als een werkloze in Noorwegen.
Vandaag ben ik actief op zoek naar werk gegaan en het resultaat is vooralsnog niet positief. Heel misschien een baan voor 110 uur in de maand. Het is een start, maar niet meer dan dat. De taal is een grote barierre! Elke Noor met wie we spreken zegt dat we bra norsk snakkeren maar in weze is het natuurlijk nog ruk! (da’s Nederlands)
Sanne denkt er toch serieus aan om de KNF afdeling van het ziekenhuis in Molde te contacten om te kijken of ze haar werk in Nederland hier kan doorzetten.
Freeke klaart de fantastische klus om haar, de 5 dagen dat ze niet naar de Barnehagen gaat, grotendeels zelf te vermaken. Gelukkig speelt ze veel met de kinderen van de buren en af en toe met Delphi, Job en Sanne (de kinderen van Sandra).
Sjoerdje, tja, ik kan nog niet veel over haar melden behalve dat ze erg op onze lachspieren werkt. Ze is zo grappig, maar ondertussen zo lui als ik weet niet wat. Nog steeds geen woord of stapje. Het enige wat ze zegt is oeph (woef) en tieteboe (kiekeboe). Als je haar op haar best hebt, loopt ze aan 1 vinger met je mee en zegt ze oeph of tieteboe……
Je begrijpt, we moeten naast ons gezinnetje ook een eigen leventje gaan leiden. Dat kost tijd en tijd hebben we veel nu……huh?

LICHT was het al lang toen 17 mei knallen van 1000 kilo dynamiet om 7.00 uur door het dal knalde!! 17 mei is de datum dat, volgens mij begin 20e eeuw, de Noorse grondwet intrad. Daarmee was Noorwegen officieel geen onderdeel meer van de Unie met Zweden.
De Noren beschouwen dit als de belangrijkste nationale feestdag en vieren dat op een manier die in Nederland, in mijn ogen, niet mogelijk is. Alle inwoners van het dorp verzamelen zich en gaan in optocht door het dorp. Toeschouwers zijn er bijna niet, want iedereen loopt in de stoet. Ze dragen daarbij klederdracht die doet denken aan het zeeuwsmeisje. Ze noemen dat voor dames een Bunad. Dit geldt voor alle lagen en leeftijden van de bevolking. Dat is best apart om te zien.
De ‘tog’ eindigt bij het dorpshuis/sporthal alwaar er zelfgemaakte taarten en worstebroodjes verkocht worden (15 kr) en er zijn spelletjes georganiseerd. Daarnaast is het de gewoonte dat een inwoner een stichtelijke toespraak (tale) houdt.
Als je wilt integreren is dit niet de dag om dat te doen. Weliswaar heeft Freeke heel trots met haar Barnehagen meegelopen in de tog en driftig met (gekregen) Noorsevlaggen gezwaaid, maarja we zijn nu eenmaal geen Noren. Ha det bra dus!

Sanne, Sandra en Erik (een vriend van Sandra) kozen ervoor voor om het mooie weer van 17 mei niet gebruiken om taart te eten maar om de Moanebba te beklimmen. Een voortopje van het massief wat prominent in ‘onze voortuin’ staat. Natuurlijk weer op de fiets er naar toe en verder lopen. Aan de manier waarop Sanne (en Sandra) de volgende dag liepen kon je zien dat het blijkbaar steil geweest was. Op de top getrakteerd op een prachtig uitzicht over het dal waar we wonen. Super!!

LICHT geïrriteerd doordat de wind geen vrijspel heeft in de bergen. We probeerden zondag in ‘onze voortuin’ wat te vliegeren. Da’s leuk voor de kinderen……mwhoah….puntje bij paaltje deed Sanne alle moeite om de vlieger nog een beetje in de lucht te houden. Freeke en Sjoerdje hadden het veel drukker met de paardebloemen om ons heen en ik heb alles maar staan fotograferen……..

LICHT komt er ook sinds kort door de TV. In Nederland heb ik een satalietreceiver gekocht met een smartcard en module voor CanalDigitaal. Een schotel hing al aan het huis. (Even voor de goede orde, het is hier niet zo dat je de buitenlanders herkent aan de schotel. Het is hier de meest gebruikte manier om TV te ontvangen) Het meest belangrijk vinden wij het om Noorse TV te kijken, daarnaast eventueel NED1,2,3 te kunnen kijken. Om Noorse TV te kijken moet je eerst een belachelijk duur abonnement afsluiten met de Noorse CanalDigitaal waarna je een receiver krijgt (die ik gekocht heb, doet het niet voor de Noorse zenders). De andere optie is de sprietantenne van vroegâh. Op de dag dat we ons er overheen gezet hebben om een paar honderd euro neer te tellen voor Noorse TV, kwamen we erachter dat er boven nog een oude sprietantenne lag. Hij lag er alleen een beetje gek bij. Een blokje onder de linkerachterkant, een blokje onder de rechterachterkant en een blokje die het geheel in de richting van het vlieringraam houdt. Goh, de kabelstekker zit er zelfs nog in……….mmmmmmmm………..snel naar beneden, de kabel in de TV en jahoor. We hebben dus al die tijd al TV! Dat was net op tijd! Scheelt toch weer een paar ski’s………..

Sanne ging aan het eind van de middag nog een rondje wandelen met Freeke. Toevallig kwamen ze een meisje uit haar groep tegen. Dit bleek weer het dochtertje te zijn van de toekomstige juf van Sjoerdje en zij nodigde Freeke gelijk uit om te komen spelen en te blijven eten. Daarnaast was Sanne uitgenodigd om ’s avonds met Lisbeth (de juf) en de kinderen mee te gaan naar een speurtocht van de Idrettslag (de plaatselijke sport- en activiteiten vereniging die volledig draait op subsidies, giften en vrijwilligers). Ze hebben een leuke tocht gemaakt, dwars door de bossen waar ze posten moesten zoeken waar een kniptang bij hing zodat ze de aangedane posten kunnen tonen. Want het wordt uiterst streng in de gaten gehouden!



LICHT wordt mijn voet ondertussen ook weer. Een weekje na de knak zag mijn voet er zo uit! (zie foto) Nu is ‘ie alweer een stuk minder dik en blauw en heb ik al weer wat kilometers gefietst. Lopen is nog tricky.

Remko

5 reacties:

Unknown zei

Heee... gefeliciteerd met je baan en tweede auto! De tamtam werkt snel. Mooie foto's. De eerste had ik al bij Sandra op haar log gezien. Die houd ik nl. ook in de gaten. qua verhalen over jullie. Verder ziet je voet er mooi uit hoor. Mijne is bijna niet blauw meer (1 teen nog) maar wordt soms toch wel weer dik als ik te veel gelopen heb. Doe maar rustig aan zover dat kan met je nieuwe baan.

Mooi stukje over het licht!

Liefs,
Erika en consorten

Nico zei

Met veel aandacht (en plezier) volg ik jullie blog en binnenkort zal ik wel uitgebreider reageren. Wat een toestand met je voet, dat 'liep dus net goed af' :). Maar als ik de foto goed bekijk, klopt het dan, dat je sinds die tijd op je handen loopt?

groetjes van Nico

Anoniem zei

Hoi Remco, Sanne en kids,

Remco, ik geniet van je verhalen en de manier waarop jij een weergave geeft van jullie leventje nu in Noorwegen. Wellicht moet je iets doen met je schrijverstalent of zo??
Goed om te lezen dat het ook weer wat beter gaat met je voet, want als je nu ook nog "ontvoet" bent, kun je heel veel dingen niet meer die je wel zo willen doen toch?
In de Marnixstraat is het relatief rustig. Dit Pinksterweekend is Frank 3 dagen naar Pinkpop en Kees en Mark zouden 3 dagen gaan vliegvissen in de Eifel. Maar gisteren, dus na 1 dag vrijheid, stonden Kees en Mark alweer voor mijn neus, zij waren weggeregent en konden dus niet vissen. Daar ging mijn 3 daagse vrijheid. Aanpassen maar weer! Verder niet zo veel nieuws, maar hoop dat jij doorgaat met je verhalen. Echt heel leuk. Groetjes ook aan Sanne en Freeke en (Sjoerdje. Liefs Marja

Richard Blom zei

Hoi,

GEFELICITEERD!

Eerst even kijken of dit lukt.
Zoja, dan zal ik de volgende keer nog een berichtje sturen.

Groeten aan Sanne en de kids,
laterrrrr...
Richard

Anoniem zei

Hallo Sanne & Remco,
Een surprise berichtje van mij...
Vorige week heb ik Heleen gesproken en zij heeft me jullie blog adres gegeven. Superleuk dat jullie je droom waarmaken ! Het ziet er ontzettend leuk uit en jullie verhalen zijn werkelijk fantastisch. Ik wens jullie samen met de kinderen veel geluk en een prachtig leven in Noorwegen.

Groetjes,
Leontien