"WIE ZIJN BEZIT VERMEERDERT,........

vermeerdert zijn zorgen” klonk het op het tegeltje aan de wc-muur. Ooit zong een fatsige Amsterdamse exkroegbaas “een eigen huis, die bladdert onder de zon…(ofzoiets).
Je raadt het al. We zijn ons huis aan het verven. Naast de smak geld die je moet betalen voor de verf en aanverwanten, moet je het er ook nog zelf op smeren. Zou je dit ook nog willen laten doen, is je huis gelijk een tonnetje meer waard. Alleen krijg je die er niet voor. Gelukkig hoeft alleen de voorkant van het huis en de veranda gedaan te worden dus we hebben we slechts een halve hernia ipv een hele opgelopen. De afgelopen week was best pittig. Overdag flink werken en bij thuiskomst direct met het emmertje en de kwast de ladder op. Vlak voor vertrek in Haarlem alleen het boeideel van hout geverfd, toen was ik al aan het vloeken (van wie zou ik het hebben?). Dus je kunt je voorstellen hoe we het verven van een volledig houten huis ondergaan. Maar het resultaat mag er zijn. De verfhandel is in staat geweest vrijwel exact de kleur van ons huis te mengen en wij hebben alle bladders verwijderd en het weer picobello in de verf gezet. Nu de garage nog, dat doet het wel lekker voor het oog. Op dit moment komt het met bakken uit de lucht (in de bergen wordt er zelfs al sneeuw verwacht), dus ik heb Sanne weer rechtgebogen (zij heeft alleen maar gebukt over het verrandahekje staan verven) en vandaag een avslapdaggie thuis gehad.

Onze 9e hands Honda staat op dit moment al een week bij de garage voor de EU-controle (soort APK). Mye rust! Je hoeft geen taalknobbel te hebben om te begrijpen wat dat betekent. Ze zijn nu verschillende onderdelen aan het vervangen en ontdoen van roest. Dinsdag a.s. wordt de rekening gepresenteerd! De dag maar beginnen met een antidepressivaatje denk ik zo. Verzachtende omstandigheid is dat de dealer waar ik ‘m gekocht heb de helft meebetaald. Da’s dan wel weer fijn (als ‘ie dat doet).

Vorig weekend Heleen (moeder van Sanne) weer netjes voor de deur afgezet (letterlijk) en weer als een gek terug gevlogen. Toch best gek om 2x een nachtje in Nederland terug te zijn. Maar goed, meer dan Schiphol heb ik dan ook niet gezien. Heleen heeft hier in Noorwegen een digitale camera op de kop getikt, en gaat dus nu naast mailen en skypen ook heus digitaal fotograferen. Aangezien ze dat analoog ook nooit gedaan heeft, zou je zeggen dat ze een voorsprong heeft. U mag het resultaat beoordelen. Nog wat plaatjes van een wandeling bij Kavlisetra (compleet met zee-arend), een elve-wandeling langs de woelig Raumarivier, en het bosbessen plukken richting Måsvassbu. Dat op de laatste plaats in dezelfde week een verdwaalde bruine beer en een mogelijk agressieve muskusos is gesignaleerd, hebben we Heleen pas achteraf verteld. (Dit is geen grap.)




Freeke en Sjoerdje zijn nu allebei officieel van start gegaan voor vier dagen per week op de Barnehage. Waarschijnlijk zijn we slechte ouders, want ze willen eigenlijk niet meer mee naar huis. Ze hebben het waanzinnig daar! Freeke heeft al echt wat vriendinnetjes om zich heen verzameld en begint zich aardig te redden met de noorse taal. In ieder geval begrijpt ze bijna alles wat er gezegd wordt en ze is ook al in staat wat noorse zinnetjes te formuleren. Echt knap als je merkt hoeveel woorden ze nu al kent. Beetje frustrerend alleen dat het er ook veel zijn die wij niet eens kennen. Dat is het begin van het eind, zullen we maar denken.
Sjoerdje haar gebrabbel krijgt nu ook al een wat meer noorse intonatie. We moeten het nog meemaken dat die haar eerste woordje gaat zeggen. En dan…..wordt het een Noors of een Nederlands woord?













Vlak voor de eerste officiele Barnehage dag heeft Freeke haar verjaardagspartijtje gevierd. Ze is in de vakantie jarig (deze duurt hier slechts 2 maanden) en dat maakt het best lastig. We zijn hier redelijk vlak voor de vakantie gekomen en Freeke is maar twee dagen in de week naar de Barnehage gegaan. Hierdoor dus ook niet echt een hele hechte band met de kinderen daar opgebouwd. Nu wilde we haar geen verjaardagspartijtje op haar vijfde ontzeggen, want dat is natuurlijk best belangrijk voor haar. Waar we in Haarlem een huis vol hadden, verwachtte we hier het omgekeerde. We hebben in overleg met Freeke 8 kindjes uitgenodigd. Onze Noorse dorpsgenoten zijn toch al terughoudend, dus kan ik mij voorstellen dat ze niet zomaar hun kind droppen bij een net nieuw Nederlands gezin. En dan ook nog eens: wat is gebruikelijk bij een Noorse verjaardag? En volgen we daar in, of doen we eigenwijs en geven we het een Nederlands tintje?
Belangrijk bij een noors partijtje zijn kake en brus! Daar is eigenlijk alles mee gezegd. Taart en priklimonade, daar hebben we dus voor gezorgd. Maarja, twee uur die kinderen over de vloer terwijl onze taalbeheersing waarschijnlijk nog kinderlijker is dan dat van hun heeft ons doen besluiten toch wat activiteiten te verzinnen. Daarom hebben we kandelaars gemaakt van glazen potten en het authentiek noorse “spiker drite” oftewel spijkerpoepen. Daarnaast mochten ze ook hun eigen taartjes nog ‘pimpen’ met slagroom, smarties, hagelslag, enz.
De opkomst was heel leuk. Van de 8 zijn er 5 gekomen. 1 was op vakantie, 1 was ziek en 1 durfde niet goed. Wij zijn heel blij dat we het er niet bij hebben laten zitten wat het was super.

Stand van zaken op dit moment is: werk zoeken (Sanne), werken (ik), Noorse les (beiden), vaker naar het zwembad (klein maar mooi, warm water, rustig en heerlijke sauna), wandelen in de regen en nevel. (hopelijk krijgt de zomer nog een klein staartje en dan zijn we winterklaar…….denken we)

Later,

Remko