FAKTISK

Tja, de titel slaat weer nergens op maar ik vind het zo’n leuk woord en ik zou het faktisk in iedere zin willen gebruiken. Maar het lukt me faktisk niet! Faktisk betekent ‘eigenlijk’, en niet zozeer het ‘feiltelijk’ zoals in het Nedelands, hoewel je het daarvoor ook goed kunt gebruiken. Het frustrerende is dat je die kleine brulaapjes op de barnehage het te pas en te onpas hoort gebruiken en mij lukt het gewoon niet. Als de gelegenheid zich voordoet in een gesprek vertaal ik het met ‘egentlig’. Dat is niet fout, maar lang zo leuk niet!!

De afgelopen tijd heeft er zich weer heel wat voor gedaan. Voor degene die alleen de plaatjes bekijkt zal de blog er weer net zo uit zien als altijd, dat betekent weer foto’s van de gemaakte turtjes. Ik zou bijna zeggen, je zou erbij moeten zijn, want wat ons hier op dit moment overkomt is niet normaal. Het landschap trekt iedere dag weer een nieuwe herfstjas aan en het is hier werkelijk onvoorstelbaar mooi. En door de speling van het licht is het iedere seconde opnieuw de moeite waard om naar te kijken. Je hoeft geen eind te rijden, klimmen, fietsen of wat dan ook om er deelgenoot van te zijn. ’s Middags een kop koffie bij ons op de veranda en slechts genieten wat er voor je gebeurt!

Åndalsnes heeft sinds een week een splinternieuw eigen Kulturhus. Hierin bevinden zich een theaterzaal, bioscoop, danszaal, feestzaal en bibliotheek. Voor de opening hiervan vond er een grote voorstelling plaats die gedirigeerd werd door een zeer beroemde Noorse dirigent die uit deze omgeving komt. De fanfare, het orkest, zangkoor en de plaatselijke (dans-)jeugd werkte hier aan mee. Dit was voor Freeke dus weer de kans om haar meest geliefde bezigheid op te pakken: DANSEN. In drie intensieve dagen (drie tot vijf uur per dag) verdeelt over twee weekenden werd er bij de kinderen een dans ingeramd die bij de opening vlekkeloos tentoongesteld moest worden. Mmmmmmmmm, drie tot vijf uur per dag? Dat is een mooie tijd om ff snel een leuk tochtje te maken in m’n eentje! Snel Nesaksla, de thuisberg van Åndalsnes, op om de betoverende wereld van het Romsdal in een opslag te kunnen bekijken. Eén woord: FANTASTISCH.
Dan is er zondagavond de uitvoering. De ouders van de meedansende kinderen worden wel geacht een kaartje te kopen, zoals te doen gebruikelijk tegen een belachelijk hoog bedrag. Dat kan telefonisch, via internet of gewoon van te voren aan de kassa. Ideaal! In zo’n gat als Åndalsnes loopt het zo’n vaart niet dus ik haal wel een kaartje ’s middags bij de kassa. Niet dus, direct vanaf de eerste voorverkoopdag uitverkocht!! Het gaat me niet gebeuren dat m’n dochter optreedt en dat ik er dan niets van zie. Stiekem alvast maar bij de generale repetitie naar binnengeslopen. !’s Avonds bij de voorstelling hebben ze vlak voor het begin nog een rij stoelen voor de eerste rij gezet, tegen dezelfde prijs verpatst, maar ik zat dan ook helemaal vooraan als trotse vader. Gevolg van de eerste rij was wel dat ik als onderdeel van de voorstelling mijn primeur kon maken als plaatselijke Idol doordat ik door een dame van de act ten dans werd gevraagd. Deze beker toch maar ff doorgespeeld…..slik
Freeke straalde en glunderde! Schrok toen ze zag dat ik helemaal vooraan zat en kreeg opeens een verlegen blik die je niet vaak bij haar ziet. Dat duurde niet lang en danste heerlijk met alle kinderen mee. Topavond!

Sanne heeft gesolliciteerd bij een barnehage. Voor proef mag ze twee weken invallen om van beide kanten te bekijken of het bevalt. Ze heeft de vaste baan niet gekregen, maar willen haar graag inzetten als vaste invalster. Wat faktisk neerkomt op een vaste baan zonder vaste verplichtingen . Ideaal. Dus Sanne is redelijk onder de pannen op het moment en het bevalt haar wel om niet de verplichting te hebben. Wel merk je gelijk dat het drukke leven direct weer terug is zodra we samen werken. Alles snel en gehaast volgens strikte afspraken, zo ging dat in Nederland en zo gaat het nu weer. Maarja dan wel in een mooi omgeving!

Vorige week zaterdag hebben we ons weer tussen de druisende massa begeven tijdens de Martnan in Åndalsnes. Een happening van 4 dagen met een tivoli (kermis) en allerlei kraampjes met locale nijverheden en specialiteiten, aziaten met de welbekende rommel en muziek/theater. De kinderen hebben genoten op de kermis en wij hebben ons halve weekloon omgezet in worsten. Elandenworst, Moederworst, Wijnworst en Rendierworst. .’s Avonds direct begonnen met een wijntje en flinterdunne plakjes Elandenworst. Stiekum in de keuken al geproeft. Gvd! Niet lekker! Maar ik zeg niets misschien ligt het aan mij en vindt Sanne het wel lekker. Maar die was er ook erg duidelijk over……….een dag werken zo in de prullebak! Jamerrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr



De dag erna met z’n allen door Skorgedalen gelopen. Ongelooflijk die herfstkleuren! En de specialiteit van mijn vorige werkgever kwam hier goed van pas!
Bijna de hele weg tot over onze enkels in het water gelopen. Rubberlaarzen was hier beter schoeisel geweest, maar goed, dat mocht de pret niet drukken.




Afgelopen week heb ik een sollicitatie gesprek gehad bij een sportketen in Noorwegen. Helaas ben ik het niet geworden. Volgens zijn zeggen past mijn profiel volledig op de vacature alleen twijfelt hij zeer over de beheersing van de Noorse taal. En hij heeft gelijk, denk ik. Maar ik zag de vacature en ik dacht: dit is zo erg in mijn straatje dat ik gek ben als ik er niet op reageer, wetende dat mijn taalvaardigheid nog niet top is! Ach we zien wel weer verder. Bij m’n huidige werkgever wel aangegeven dat ik geinteresseerd ben geraakt in ander werk, zij zijn nu ook voor me bezig ander werk binnen Wenaas te zoeken. Wie weet leidt het allemaal wel weer tot wat………….

Ook deze week een ouderavond gehad van de barnehage. Leuk om te horen wat het idee is achter de dingen die ze met de kinderen doen. Maar wat volgens mij alleen in Noorwegen kan, is dat er 3 kwartier (en dat is niet gelogen) gediscusseerd is over het type, het merk en de hoeveelheid knækbrød dat de kinderen mogen krijgen. Verder waren de speeltoestellen nog niet vervangen omdat ze nog geen andere toestellen hadden gevonden die geheel uit natuurproducten bestaan. Verder heerlijk bakkie koffie gedronken met in plaats van een koekje een stuk meloen, ananas en een wortel.
Beetje cynisch, maar het is een fantastische barnehage waar natuurbeleving en zelfredzaamheid van het kind voorop staan. Soms slaan ze wat door maar we staan er helemaal achter!

Langzaam wordt onze week ook gevuld met activiteiten. Sanne is gevraagd om mee te volleyballen en doet dat nu iedere week en ik heb ieder weekend lekker geboulderd. Intens gelukkig ben ik als ik aan die blokken hang!! Samen met m’n bouldermaatje (nu nog Freeke) rij ik naar het bouldergebiedje hier tien minuten vandaan. Ik sla m’n mat open en ga klimmen en Freeke zoekt alle hazelnoten bij elkaar en beklimt alle bomen in de buurt. Al na de eerste plof op de mat hoor ik achter me zingen: haha, Remko kan niet klimmen, Remko kan niet klimmen. En gefrustreerd zeg ik dat dat bij boulderen hoort! Gelukkig kom ik nog wel een paar leuke routes/problemen door en langzaam komt het gevoel weer terug. Ondanks dat de kracht redelijk weg is geraakt, voel ik dat het weer helemaal goed gaat komen. Ga ook weer een boulderwandje in de kamer beneden bouwen om te trainen! Heb er al zin in!
We lezen net in de krant dat vanaf deze week de plaatstelijke klimvereniging ook weer van start gaat in het klimhalletje, dus daar ook maar ‘ns kijken. Heb al drie keer voor een dichte deur gestaan!

Afgelopen weekend lekker relaxed gehad. Zaterdag wat mindertiggradencelciuslaarzen voor de kinderen gekocht, lekker geboulderd en de eerste van de vijftien opgestuurde DVD’s gekeken. (Marco-Jan en Pa: Super bedankt! Kortom: help ons de donkere winter door!)
Zondag een topje in de achtertuin gedaan (Aksla). Op verzoek van Freeke, want die wilde weer eens op een top staan en niet naar een hutje of een rondwandeling zoals de afgelopen tijd. Maarja, we proberen de looptijden iets te beperken de laatste tijd want Sjoerdje begint de rugdrager aardig zat te worden. Hoewel ze vanochtend heerlijk rustig was……….
Verder heeft Sanne ’s middags de garage een opknapbeurt gegeven met rode en groen verf en zijn we ’s avonds door Sandra en Harald getrakteerd op heerlijke spaghetti!

Komende week een leuke week voor de boeg want ik heb woensdag vrijgenomen om heerlijk met z’n tweeen een flinke tocht te maken. Eerst de kinderen naar de Barnehagen en dan på tur! Ik kijk er nu al naar uit!

Remko

HET KAN ALLEEN NOG MAAR MEEVALLEN..............

Dikke grijze wolken hangen in onze tuinen. Als we nog slaapdronken ’s ochtends door het huis lopen en naar buiten kijken waan je je gewoon in Nederland. De bergen zijn weggehaald!! Een bak ellende is het hier op het moment. Het blijft maar regenen en op internet lezen we dat het boven in de bergen sneeuwt. Zou het dan echt zo zijn, hadden ze dan toch gelijk over Noorwegen, dat het er alleen maar regent…..
Gelukkig lezen we eind augustus in de krant dat er in 27 jaar niet zoveel regen is gevallen als in de maand augustus. Kijk dat geeft de burger moed! Een week later lezen we in de krant dat er in de eerste week van september zelfs meer is gevallen dan in heel de maand augustus. Je kunt je voorstellen dat we de nodige liters hier neer hebben zien komen. Overal onstaan watervallen waar we ze nog niet eerder gezien hebben en de bestaande watervallen groeien uit tot gigawatervallen. Langzaam vraag je je af waarom de watervallen van Co bij iedereen bekend zijn, dat gaat echt nergens over…….


Afgelopen week trok het voor het eerst af en toe open en hebben we zowaar een hele droge dag gehad. Ik weet het nog, dat was woensdag. Dat ik het nog weet, zegt al genoeg! En echt ongelooflijk. De wolken trekken langzaam op en hebben onze tuin veranderd in een herfsttafereel die varieert van de kleur bruin naar rood en alles er tussen in. Daarbij moet je je voorstellen dat het dal nog diep groen is en de toppen er wit boven uitsteken. Sorry, het wordt saai, maar het is weer waanzinnig mooi hier!!

Tijdens een regenachtig weekend waarvan we er een aantal al achter de rug hebben zijn we naar Ålesund gereden (2 uur) om naar het Atlanterhavsparken te gaan. Een ontzettend groot zeeaquarium met daarin alles wat de Noorse wateren te bieden hebben. Daarnaast was er ook nog een uitgebreide ‘edderkop’ (spinnen) tentoonstelling De plek van het museum vonden we al fantastisch maar ook zeker het aquarium was erg de moeite waard. Met name Freeke en Sjoerdje hebben zich erg vermaakt. Gelijk maar een jaarkaart genomen, wij zien het voorlopig niet droog worden hier……


Het jammere aan het slechte weer is dat je er ook minder op uit gaat.
Dat beseffende, gaan we er toch maar lekker op uit. Daar hebben we immers al die kleding voor! Dus heerlijk met z’n allen vlak voor het eten nog even Lille Fjellet op. Eerlijk is eerlijk, het eten smaakt je 10x lekkerder als je thuis weer wat droogs aan hebt en dan aanschuift! Direct merk je ook dat je voor de kinderen niet binnen hoeft te blijven met regen. Die vinden het allemaal heel gewoon en prima.

De kinderen zijn doordeweeks onder de pannen bij de Barnehagen. En dat gaat heel goed. Sanne is vanaf dit moment ook op zoek naar werk gegaan. Ze heeft gesproken met de lokale Ullvarefabriek, hier moet ze volgende maand weer terugkomen. Daarnaast is ze via een collega van mij in contact gekomen met de eigenaresse van een damesmode winkel. Hier kan ze waarschijnlijk als oproepkracht aan de slag en binnenkort verschijnt Sanne op de catwalk, want ze werd gelijk uitgenodigd om een modeshow mee te lopen. In de zelfde week verscheen er ook een advertentie van een Barnehage in de krant, en daar is ze ook direct op gesprek gegaan. Het resultaat is dat ze vorige en komende week als invalster werkt om te kijken of dat bevalt (voor beide partijen). We gaan dat nog even afwachten. Toen de Barnehage waar F & S zitten, hoorde dat Sanne bij de concurrent ging werken, zaten ze gelijk te vissen of ze bij hun ook niet invalwerk wilde doen, of misschien als lerares Nederlands in de Kommune aan de slag wil gaan. Kortom, het kan niet lang duren voordat Sanne ook onder de panne is.
Ook ik heb toevallig gisteren een brief op de bus gedaan voor een nieuwe baan, butikksjef van een sportzaak. We gaan het weer meemaken……..

Ook sociaal timmeren we aan de weg. Vorig weekend werden we uitgenodigd door Hilde, het hoofd van de Barnehage waar F&S zitten. Ze heeft kinderen in ongeveer dezelfde leeftijd en het leek haar leuk om ze samen te laten spelen. Het was erg gezellig en we zijn volgestopt me taart. Nee zeggen, wordt niet geaccepteerd. Erg leuke mensen! We hadden wel een beetje de vraag of ze dit nu deden om ons te helpen bij de integratie of omdat ze denken dat we leuken mensen zijn?
Volgende dag met het hele gezin een stevige wandeling door een prachtige herfstlandschap gemaakt. Toen we verderop in het het dal Isfjorden weer binnenliepen passeerden we een huis waar mensen op het terras koffie zaten te drinken. We kennen ze wel, want de kinderen zitten bij F&S op de Barnehage. We zwaaien en lopen door. Maar dat was dus niet de bedoeling, een hoop geschreeuw en gezwaai. Hilde en Jone zitten daar op bezoek en het is echt de bedoeling dat we ook koffie komen drinken. Erg gezellig en het geeft ons ook op dat vlak moed voor de toekomst!
Voordat we aan de wandeling begonnen, hebben we de auto ergens boven op de berg aan het begin van het bos gezet. Deze ging ik samen met Freeke te voet weer op halen, toen ik onderweg gebeld werd door Angela. Een oud collega die samen met Robbert haar huwelijksreis in Noorwegen viert. Het feit dat ze getrouwd is met Jan maakt dit verhaal extra pikant! (geintje) Ik was met Freeke net op een open veld toen ze belde. Ze zei dat ze vlak voor Isfjorden reed en dat kon ik zien want ik zag beneden een zwarte bus met een frapant eitje erachter. Dat kan niet missen, dat moet het Lafumapromotiecaravannetje zijn!! En inderdaad. Ik heb ze dus vanaf boven naar ons huis geleid en thuisgekomen werden we getrakteerd op een waanzinnig overlevingspakket met veel oude kaas, stroopwafels, snoep en hagelslag! Super. Op onze beurt hebben we ze natuurlijk getracteerd op een tochtje Lille Fjellet. Helaas in de regen, maar zoals eerder gezegd, daardoor smaakte de zelfgemaakte pizza nog lekkerder! Angela en Robbert, erg gezellig en hopelijk zien jullie nog veel meer van Noorwegen alleen met wat mooier weer. Wij genieten nog lekker na van de kaas en de hagelslag!

Feest. Ja ook wat feestjes op het programma. Het nieuwgebouwde kulturhus in Åndalsnes wordt dit weekend geopend en Freeke zal met nog veel meer jeugd meedansen tijdens het openingsconcert. Ze heeft er al een heel oefenweekend op zitten en ook dit weekend staat volledig in teken van het dansen. 6 uur dansen en dan zondagavond het echte optreden! Erg spannend, maar ze vindt het het mooiste wat er is!
Hans (nederlander en woont in Torvik, schrijft leuke boekjes overigens) gaf met zijn buurman ook een feest. Dit is mijn eerste noorse feest. Wat is daar nu zo bijzonder aan vraag je je af. Op zicht niet zo veel behalve dat iedereen klokslag om de begin tijd binnen komt en klokslag om de eindtijd weer weg gaat. En dat je je eigen eten en drinken mee moet nemen….. Nu was de eindtijd niet gegeven, dus die vlieger ging niet op. Alleen dat drinken meenemen vind ik toch wel heel raar. Aangezien onze barnevakt (oppas) ook naar het feest ging, is Sanne thuis gebleven en ben ik alleen gegaan. Ik ben met de auto gekomen, dus geen alcohol. Zo kwam ik dus binnen met een plastic tasje met twee flesjes brus (priklimonade) en drie zakjes nootjes. Dat eten wordt onderling wel gedeeld, maar ieders drank is heilig! Dat gold niet echt voor de brus, dat begrijp je……
Ze hadden een erg leuke band! En het was gezelllig. Veel Noren en redelijk wat Nederlanders. Meer met Noren gesproken, en dat was wel prima eigenlijk. Misschien beter zelfs……

Tot slot wilde ik jullie de blik van Sjoerdje niet onthouden die wij krijgen als we haar op d’r sodemieter geven, als ze voor de zoveelste keer weer de lamp 10x aan en uit doet!


Remko

Ps: .........en daarna schiet ze in de lach........