3.2.09

SNEEUWVRIJ

Kent u die mop van Sanne die 1 februari aan het werk zou gaan........ze ging niet.
Nee, geen stress, maar de opening van het livestyle-center is een maand uitgesteld. Het bericht kwam wat kort voor de opening, opzich een beetje apart. Herhaaldelijk is Sanne verteld dat ze zich absoluut geen zorgen hoeft te maken, er waren nog wat administratieve dingen die nog niet goed op de rit stonden. Dus Sanne heeft nog een maandje sneeuwvrij………maar ja die sneeuw!


Isfjorden, in de gemeente (kommune) Rauma. Daar wonen we. Eén van de voornaamste reden dat we hier wonen is dat dit gebied echte seizoenen kent. Nu wil ik daar niets aan af doen, want dat is ook echt zo. Maar vroegah (was alles beter) hadden de Nederlandse mariniers hier hun wintertrainingen omdat het gebied ruig, onherbergzaam, koud en sneeuwzeker was. Al een aantal jaar zijn zij meer richting het ‘noorden’ gevlucht doordat de kou en de sneeuw het steeds vaker af liet weten. En datzelfde ervaren wij nu op dit moment. Wat dat betreft, een stukje vergane glorie. Terwijl ons berichten uit Nederland bereiken over temperaturen van -20 graden en eerste schaatswedstrijden op natuurijs, leven wij hier met een schamel zonnetje op de bergtoppen en temperaturen die schommelen tussen de -2 en +8. Er is een ruime maand geleden een bak sneeuw gevallen en daarna is er totaal niets meer gevallen. Gelukkig is alles (hier) niet weggesmolten, maar zo langzamerhand beginnen we ons toch wat meer op de zomer te verheugen in plaats van op de skitochten door de bakken sneeuw die de komende twee maanden nog kunnen komen. Ik geloof wel dat we slechts 1 vlokje nodig hebben om dat gevoel weer te doen keren………… Het vriest hier nu in ieder geval weer lekker!

Het tekort aan sneeuw in het dal zorgt er ook voor dat het ‘rundeski’ (langlaufen voor de kinderen) uit moet wijken naar een alternatieve plek. We hebben hier in het dal een verlichte loipe, maar daar is de sneeuw tot blank ijs met gaten verworden. Nu wordt het iets hoger op ‘stor myra’ (groot moeras) gehouden. Hier ligt een fantastisch mooi en uitgebreid loipe gebied met een nadeel…….geen verlichting. En zo gebeurt het dat er iedere dinsdag avond een gigantische slinger met koplampjes over stor myra trekt. En we waren eerst wat sceptisch, maar het werkt fantastisch! De felle lampjes tegen de spier witte sneeuw maakt het tot een lichte en speciale sfeer en de kinderen vinden het onwijs leuk.

Naast het langrennen zijn we de afgelopen weekenden ook bijna altijd in Bjorli (skigebied) te vinden. Dit ligt wat hoger en meer land inwaarts en daar zijn de sneeuwcondities verrassend perfect! De zon komt ondertussen ruim boven de bergen uit en dat maakt het er heerlijk skiën. Dat is dan weer het voordeel dat de sneeuw maar uit blijft, bijna iedere dag is het strak blauw en volop zon!
Ook voor Sjoerdje hebben we nu echte ‘slalom’ski’s gekocht. Fantastisch leuke beleving! Zoals gebruikelijk staat ze niet te springen om ’s wat nieuws te proberen, maar na al het geduld van de wereld laat ze zich op de ski’s het kinderweitje (half) op duwen waarna ze helemaal zelf naar beneden glijdt. En hoe ze het doet, vraag het niet, maar ze kan zelfs bochtjes sturen. Ik kan me nog heel goed herinneren dat mij dat niet zo lukte de eerste keer dat ik op de latten stond! Maar goed, niet te vroeg juichen, afgelopen zondag had ze er echt geen trek in, en dan kan je het bij haar ook maar beter niet proberen want je trekt altijd aan het kortste eind bij Sjoerdje……
En Freeke? We moeten echt full speed gaan om die bij te houden! Die griet heeft geen idee wat ze nu al kan, en ze denkt dat het normaal is ook! Dat is dan wel weer gek, voor haar is dat ook heel normaal……….dat je ff een zondagje gaat skiën.

Een gezin met jonge kinderen dat is druk. Misschien stellen we ons aan, maar ik denk dat iedereen die op dit moment jonge kinderen heeft nu ja-knikkend toegeeft. Wat dat betreft maakt het niet uit of je hier of in Nederland woont. Een verschil is wel dat we in Nederland nog wel eens ‘onze handen’ vrij hadden. Hier hebben we totaal geen oppas, en dat valt wel zwaar. Sanne en ik hebben echt nooit tijd samen, en dat missen we erg. Dus het voornemen daar verandering in te brengen, krijgt snel gestalte. Een stagaire bij Sanne op de Barnehage hebben we gevraagd om oppas te willen zijn en dat wil ze graag. Ze kent Sjoerdje al en Freeke van 1 x zien op een verjaardag. We hebben een ouderavond van school, dus een goede test.
Toen we terug kwamen was ze nergens meer te bekennen. Haar jas en schoenen waren er nog wel, maar zelf was ze weg. Na wat zoeken bleek dat ze op het krukje naast Sjoerdje haar bed aan het zingen was. Sjoerdje had haar gezegd dat dat moest……..tja, die regelt het wel.
Nu hebben we met haar afgesproken dat ze iedere woensdagavond komt oppassen, en dat wil ze heel graag. En wij ook! Eindelijk kunnen we ons aan de modeterm ‘qualitytime’ schuldig gaan maken. Zo zijn we afgelopen woensdag naar een superslechte siencefiction film geweest in de Bioscoop van Åndalsnes. Alleen maar omdat het kan!! Tjeetje, wat gaan we deze woensdag avond nu weer doen?

Om nog een beetje contrast aan te geven…..Tijdens de ouder avond werd er door wat ouders geklaagd dat er te veel ‘på tur’ gegaan werd en dat de kinderen zo vaak met school gingen skiën. Toen we dezelfde avond thuis kwamen zag ik daar prinses Irene op het Nederlandse journaal pleiten voor 1 ‘buitendag’ per maand voor schoolkinderen in Nederland. Zo heeft iedereen zijn eigen problemen……

Gefrustreerd gaan we dagelijks met strak blauwe lucht en maximaal zon naar ons werk. Totdat het teveel wordt. Sanne en Sandra halen Harald en mij over (niet veel voor nodig) om een vakantiedag op te nemen en dinsdag een tocht te maken. Door het gebrek aan sneeuw wordt het lastig om een skitocht te maken. Sandra en Harald hebben net stijgijzers en een pickel gekocht omdat ze tijdens wat toerskitochten in situaties kwamen waar het beter was om op stijgijzers door te lopen. Wij hebben die dingen uit ons bergsport verleden nog ergens liggen, en zo ook de bijpassende bergschoenen. Een leuk plan om daar weer eens mee aan de haal te gaan. De Galtåtind wordt het doel voor die dag en het wordt een heerlijke tocht! De sneeuw is inderdaad bijna overal knetterhard, met nog net een licht bros laagje die het lopen op stijgijzers prettig maakt. Zo lijkt het een hele alpiene onderneming met z’n viertjes op stijgijzers met pickel in de hand op weg naar de top van de Galtåtind.
Terug in het dal, roepen de verplichtingen weer. Als de sodemieter Sjoerdje en Freeke ophalen, eten en met de koplamp op in het donker rondjes skieen……….

Dan hadden we nog een heugelijk feit te vieren de afgelopen dagen. 28 januari werd Sjoerdje dlie jaar!! Dolgelukkig werd ze wakker en werd overladen met kado’s die opgestuurd waren. Dit was eigenlijk voor het eerst dat ze heel bewust haar verjaardag meemaakte, en dat was erg leuk. De zaterdag erop hebben we een paar vriendinnetjes uitgenodigd (+ouders) om het gemis van familie wat te compenseren. Het was erg leuk voor de kinderen en voor ons om ff bij te praten met de verschillende ouders. Ze is nu echt drie, en het beloofd een spannend jaar te worden. Ze is in volle vaart met haar taal en zindelijkheid………………..ze is erg leuk en eigenwijs…..

Voor Freeke ook een mijlpaal………….haar voortand er uit! Tjongejonge, wel 100x gezegd: ‘trek ‘m eruit joh’, maar dan eindlijk na de tweede kopstoot van Sjoedje is ‘ie er uit.
Verder zijn we voor Freeke als een gek een nieuwe garderobe aan het aanschaffen. Ze is plotseling overal uitgegroeid. Het wordt zo’n grote meid, dat gaat hard opeens!!

3 reacties:

Henk zei

Hoi,
Leuk verhaal, bedankt. En vooral een hele mooie foto van de top van de Galtatind! Nog een beetje sneeuw toegewenst. Met mate natuurlijk.
Groet van Henk

Anoniem zei

Hoi hoi,
Lekker om weer te lezen,wat een feest eigenlijk daar.Kinderen groeien hard,geniet van ze en van jullie vrije woensdag avond!Goed geregeld,zo'n au pair!!Op naar de lente!Groeten Caroline.

Anoniem zei

Olla, ben weer een beetje vrij in de kop , zullen we maar zeggen.....vlucht en trein is geboekt, ik ben volop in training en nou maar hopen op een goed weer window...haha.....de vellen, bindingen zijn besteld en dan kunnen we gaan met die banaan!

Al moet ik er 3 dagen over doen maar dat kerkdak moet op mijn "lijstje "...haha....

Ik heb d`r zin an.....