22.6.09

TURMÅL

De afgelopen paar weken staan de weekenden met name in het teken van de ‘turmåler’ (tochtdoelen) die de gemeente heeft uitgezet om de lokale bevolking hun eigen omgeving opnieuw te laten ontdekken. Onze gemeente ‘Rauma’ heeft zich als doel gesteld de beste gemeente te zijn voor mensen die van de natuur houden en is daarmee de laatste twee jaar erg actief. Wandelpaden worden bewegwijzerd en nieuwe tochten en activiteiten worden ontwikkeld. Alles wordt zorgvuldig gedocumenteerd in folders en op internet.
Vorig jaar organiseerde ze voor het eerst een ‘Turmålkonkurranse’. Een knipkaart met een stuk of 20 wandelingen met op de top (of aan het eind) een kniptang waarmee je je kaart moet knippen als bewijs dat je de tocht volbracht hebt. Op zich leuk, want zo heeft ieder dorp zijn stinkende best gedaan om ‘hun’ mooiste wandeling aan iedereen te laten zien. Dat maakt dat je heel doelmatig en efficiënt overal de mooiste tochten en uitzichten meepikt. Aan de andere kant zit je als volwassene niet echt op knipjes te wachten. Vorig jaar waren het vaak tochten van tussen de 1 en 3 uur waarbij de kinderen, op den duur, moeilijk te motiveren waren. Dit jaar echter zitten er heel veel wandelingetjes van tussen een half uur en een uur bij die ook voor de kleinsten te lopen zijn. En dan wordt het opeens erg leuk voor heel het gezin! Dus ook dit jaar doen we weer actief mee.

Zo heb je net in de vorige blog gelezen dat we naar Grensvatnet gelopen zijn. Dit was dus zo’n turmål. Direct het weekend erna werden we gebeld door Christel, een moeder van een vriendinnetje van Sjoerdje, of we zondag mee naar hun hut willen wandelen om daar pannenkoeken te eten. Zij wonen echter onderaan daar waar de tocht naar Grensvatnet start, dus we waren bang om een dag te verkwisten aan een tocht die we toch al geknipt hadden. Het is dat Christel, Fillip, Agnes en Sjur zo leuk zijn en dat we trek in pannekoeken hadden dat we hebben besloten mee te gaan. Een klein uurtje lopen, zei Christel. Maar met twee van drie jaar die alleen maar verstoppertje spelen onderweg hebben we er, lekker lui, twee en een half uur over gedaan. Bij het prachtige oude hutje (Siemseter) maken we vuur en nemen Christel en Fillip voor het eerst hun grote pannenkoekenplaat in gebruik. Deze hebben ze de avond ervoor naar boven gesleept, want dat ding weegt een boel!
Vervolgens zat er een 5 liter jerrycan met gezoet beslag in de rugzak en zijn we heerlijk pannenkoeken gaan bakken.
Erg leuk en gezellig. Overvol rollen we terug en genieten nog ff in het zonnetje. We helpen Fillip nog om hun schapen te verplaatsen en toeteren gedag.

Het weekend erop heeft Freeke een overnachting in de ‘speiderhut’. Een grote hut in Vengedalen waar ze spelletjes doen en worstjes grillen en daarna met z’n allen in een grote slaapzaal slapen. (Jongens en meisjes natuurlijk wel apart van elkaar ;o) Heel stoer van d’r dat ze dat zomaar doet. Er waren er genoeg van haar groep die het niet durfde of het alleen onder begeleiding van een ouder durven. Freeke niet, die doet het gewoon en heeft het naar haar zin. Stoere meid!

De volgende dag heeft Sjoerdje een verjaarspartijtje van Leah dus gaan Freeke en ik op fisketur. Maar nog voordat het feestje begint pakken we nog een prikkie: Megårdsdammen. Een klein meertje dat stampvol met forellen zit. Je kunt daar op een klein steigertje staan en de vissen van alle kanten voorbij zien schieten. Helaas mag je hier niet vissen, want anders zou de vangstand direct in de tientallen lopen.
Maar zoals gezegd, Sjoerdje gaat op verjaarsvisite en Freeke en ik gaan vissen bij Innfjorden. Dit zou een goede visplek zijn, heb ik van locals gehoord en later hoorde ik ook van Mark dat hij daar vaak vis vangt. We rijden met de auto door de 6km tunnel richting Innfjorden en draaien direct uit de tunnel de oude weg terug naar Åndalsnes die buitenom aan de rand van de fjord loopt. Deze weg is gedeeltelijk gesloten omdat er veel steenlawines naar beneden razen. Daar waar de weg voor de auto stopt parkeren we. Oh ja, er kwam ook nog een basehopper over ons heen, maar goed daar kijken we ook niet meer van op….wat een dwazen zeg. Vanaf de auto lopen we in ca. 5 minuten een soort schiereilandje op waardoor we circa 100 meter uit de kant in de fjord staan, onderaan een steile wand . Ik had mijn zeehengel mee (heb ik die dan?….ja die heb ik ja) en voor Freeke had ik onze bergmeertjes hengel mee (ja die hebben we ook). Vijf minuutjes geoefend met Freeke hoe het uitwerpen gaat en hoe het ‘slukk’ weer binnen te halen, met of zonder vis.
Het is belangrijk te weten dat ik in de twee jaar dat we hier wonen nog geen vis gevangen heb. Nu heb ik het ook niet echt fanatiek geprobeerd maar ik had er wel zo’n 5 visuurtjes opzitten denk ik. En het kan niet waar zijn! Freeke werpt uit, haalt in en zegt……hij trilt een beetje. Ja, ja, het zal toch niet he…..en jaar hoor! Trots als een pauw haalt ze het forelletje aan de kant. Ik ga helemaal uit mijn dak en ben stinkend jaloers. Zonder medelij of afschuw bekijkt Freeke hoe ik het beestje het leven ontneem en daarna blijft Freeke gefascineerd door het forelletje. We vissen nog wat door, door de buien heen en houden het tegen etenstijd voor gezien. Ik maak het forelletje even schoon (komt de vroegere bijbaan als visboer toch nog van pas) en zeg dat ik nog 2x met haar hengeltje wil werpen. En dat mag. Ja hoor! Bij de tweede worp staat mijn hengel (nu is het weer mijn hengel, dat begrijp je) krom en gaat de lijn agressief heen en weer. Na een korte strijd haal ik een heuze makreel aan de kant. Sterk beest!
Ik sms naar Sanne dat ze een gerecht met makreel moet zoeken en maak ook deze ter plekke schoon. We rijden voldaan naar huis!
Thuis genieten we van de vissen. Freeke krijgt haar forelletje gebakken voorgeschoteld en eet ‘m trots op. Sanne en ik genieten van onze ‘gestoomde’ makreel die we ingesmeerd hadden met mosterd (op vel en binnenin) en binnenin ook nog een beetje stroop (nederlandse!) erbij gegoten. Aanrader!!

Afgelopen weekend nog twee knipjes ‘gescored’. Een ontzettend leuk tochtje naar een grote steen bij Marstein, een klein dorpje dat geklemd ligt tussen de Trollveggen, Mongejura en Karlskråtind.
Diezelfde avond heb ik na een flinke regenbui in mijn onrust nog een avond’turtje’ naar Blåhammern gemaakt. Staat 45 min voor en ik heb het in 15 minuten gelopen. Haha, ik wordt er nog ‘ns goed in…..
Gisteren heerlijk op het strandje van Kolmanneset van de zon genoten en in de fjord gespeeld!




Het schooljaar loopt ten einde en alle activiteiten op school staan in het teken van de vakantie. Vandaag heeft Freeke nog 1 dag school en dan heeft ze 8 weken vakantie. Wij hebben dat niet en dus een probleem. Donderdag a.s. komen gelukkig mijn ouders die zich over de kinderen gaan ontfermen terwijl Sanne druk mensen aan het trainen is om gezonder te leven en verantwoord te bewegen en ik me uit de naad ga werken om de omgeving van bergschoenen en jassen te voorzien tijdens het jaarlijks terugkerende bergfestival (norsk fjellfestival).
Laatst heeft Freeke met school een ‘jernalderskveld’ voorstelling opgevoerd voor alle ouders van de schoolkinderen. Bij de nagebouwde ‘historische’ hut naast school vond de voorstelling plaats die door alle kinderen van de 7 klassen opgevoerd werd. Ze beeldden het leven uit zoals dat in de ijzertijd was en er werd veel in gedanst en gezongen. Morgen gaat ze nog een keertje på tur en grillt haar laatste worstje als eerste klasser!

Komende twee weken zullen in het teken van mijn ouders staan. Ze komen op bezoek en daar hebben we veel zin in en met name de kinderen kunnen bijna niet meer wachten. Daarna gaan we zelf lekker op vakantie! Ondanks het feit dat deze weblog je weleens het idee kan geven dat we al twee jaar op vakantie zijn, is dat echt niet zo. Sterker nog, door de hele ommezwaai die we gemaakt hebben is bijvoorbeeld Sjoerdje nog nooit echt op vakantie geweest! Wij zijn de afgelopen 4 jaar alleen maar met Noorwegen bezig geweest en nu gaan we lekker 3 weken ouderwets relaxen in Zuid Frankrijk. We kijken er onwijs naar uit, hoewel we wat sceptisch naar de auto-tocht uitkijken. Maar goed, da’s ook weer een avontuur.

Weet niet of ik ondertussen nog wat update, ik zie wel………..

8 reacties:

Henk zei

Wij zien er ook naar uit en het belooft erg mooi weer te worden. Zal vast heel leuk worden.
Tot donderdagavond in Andalsnes en Isfjorden.

Henk

Anoniem zei

Hoi hoi,
Had nog geen bericht verwacht,keek zomaar even!Sorry,dat ik het weer moet zeggen,maar ik heb heerlijk zitten lezen,zie het voor me.
Leuk dat je ouders komen,is weer even goed om elkaar te zien en voor de kinderen.wens jullie heel veel plezier(en oppas gemak haha),een prettige vakantie!Groetjes Caroline D.

Anoniem zei

Hoiii,
Leuk stukje weer met prachtige foto's.
Wist je al dat we nog 18 maanden langer blijven in Skopje? Arthur heeft vanaf 1.7 een nieuwe baan bij de Navo.
Veel plezier in Frankrijk!
Groetjes, Marion

Anoniem zei

Zo, die is handig.. met een hengel.
Die tour de france die je gaat doen is wel ff een stuk rijden zeg. Hofma's Trans-Europa-Express zullen we maar zeggen. Heel veel plezier daar.
Groeten Frido & Kelly

Anoniem zei

Mooi verhaal weer ik zie je in Frankrijk!!

Rob S

Unknown zei

Dag El en Henk,
Veel plezier met jullie kleinkinderen, het landschap en het mooie weer. Groetjes aan Sanne en Remko. Prachtige site met mooie foto's en mooie ervaringen. Leuk om elke keer weer het wel en wee van jullie inburgering te mogen meemaken. Groetjes,
Anneke en Fred uit Driebergen

Anoniem zei

hoi Remko en familie,
Wij komen naar noorwegen van 18 juli t/m 7 augustus. Volgens mij drukken jullie hem dan.
Laat maar horen we willen langskomen.Hilsen jeroen en myriam
email jeroenenmyriam@versatel.nl

Sven zei

Ha luitjes, ik heb weer even bijgelezen. Heerlijk weer allemaal! Succes met de nieuwe baan! Groetjes van ons 5-en ;) , Sven