
Toevallig op de dag dat Isfjorden onder drie dikke witte dekens verdween had onze jongste troef haar 4e verjaardag!

Zaterdag hebben we Sjoerdje haar vriendinnetjes uitgenodigd en haar partijtje officieel gevierd. Dolle pret!

Wat doe je met die sneeuw? Tja, skieen natuurlijk. Dus afgelopen weekend en ook vandaag hebben we lekker geskied. Vorige week met het hele gezin, en leuk om te zien dat Sjoerdje nu ook zelf controle over haar skies heeft! Dat opent perspectieven!
Vandaag ben ik alleen met Freeke geweest, en dan word je met de neus op de feiten gedrukt. Die griet die blijft maar gaan. Op het laatst ben ik zelfs halverwege de piste blijven staan omdat m'n bovenbenen brandde en zij vroeg waarom ik stopte en zei dat ik door moest gaan! Nu is zo'n sleeplift, die normaal onder je kont zit maar nu (omdat ik samen met Freeke sta) in m'n knieholte steekt, ook niet echt relaxed voor je bovenbenen.
De getoonde foto's zijn niet echt representatief voor de ski-capriolen van ons gespuis want we zijn met recht trots op hun verrichtingen! Ze staan meer op de ski's dan dat ze in de houding liggen van de foto's.


Dan nog even een fotootje van Vincent op Kavliheian. Dit hoort eigenlijk bij de vorige post, maar dat was ik vergeten. Vincent heeft nog nooit van zijn leven op ski's gestaan. Op dit moment wordt hij wat geplaagd door rugproblemen dus toen ik hem vroeg om mee te gaan op fjellski's naar Kavliheian had ik eigenlijk verwacht dat'ie het zou afslaan. Ik ging daar vanuit want als je nog nooit geskied hebt is Kavliheian niet bepaald de makkelijkste introductie van een fjellski tocht. Het is niet moeilijk, maar nooit op ski's is wel heeeel weinig glij ervaring. Maar goed, blijkbaar heeft hij z'n glijmeters ergens anders mee opgedaan want ik stond versteld. Hij nam de uitdaging aan en we zijn in de kraakheldere lucht in diepe sneeuw (wel over een mooi geprepareerde løype) naar Kavliheian gelopen en na een kop koffie met prachtig uitzicht in de vallende schemer weer teruggegleden. Een gezellige en leuke tocht.
