12.6.10

KORT VAN STOF

De blog geeft je wel eens de indruk dat we onvermoeibaar zijn, maar zie hieronder het tegendeel...........


Nu hadden we eens geen oppas op de woensdagavond, dus Sanne is alleen naar innebandy (zaalijshockey)gegaan. Ze reed mee met Aslak. Hier wordt het ondertussen niet meer donker 's nachts en deze avond was het strak blauw en kraakhelder. Aslak zat te mijmelen dat dit een perfecte avond voor een 'nachtwandeling' zou zijn. Sanne kent me, en zei hem dat ik vast wel in was voor een nachtelijk tochtje. Inderdaad, half twaalf 's avonds melde ik mij bij de boerderij van Aslak en met onze sneeuwschoenen aan de rugzak beginnen we een rete steile tocht dwars door het dichte bos richting de top van Snortungen, een top recht achter ons. Op de steile sneeuwrug trekken we de sneewschoenen aan en lopen tot een zadel door. Hier genieten we van prachtig uitzicht en een goede kop koffie. 2.30 waren we weer terug. Het was in het echt lichter dan de foto's doen vermoeden.




Op een mooie zondag met Aslak en zijn kinderen (Iver & Astrid) en vriendje Jonas en vriendinnetje Ida een prachtige wandeling onder de trollwand gemaakt. Je volgt de hele tijd de oever van de Rauma rivier en kijkt de hele tijd in het machtige Trolltindane massief. Ontzettend imponerend! De kinderen vermaken zich uitstekend op het afwisselende bospad en de verschillende strandjes die we tegen komen. Heerlijk daggie!




Voor de winkel waar ik werk heb ik zo'n 300 jojo's ingekocht. Een of andere leverancier heeft me wijsgemaakt dat jojo-en weer 'in' wordt deze zomer. Met alle macht probeer ik hier de trend te starten, de eerste aanzet daartoe is Freeke en Sjoerdje leren jojo-en en dan naar het kinderdagverblijf en school sturen en gaan showen...... Ik ben al 1 doos kwijt, nog twee te gaan.
Deze foto geeft tevens de twee afwijkende karakters van de meiden weer..... The beauty and the beast?


Onlangs zijn we ook een paar keer met z'n allen en wat aanhang gaan klimmen. Bij Åndalsnes heb je een mooie steen van 15 meter hoog in een zonnig weiland waar je leuk op kunt klimmen. Leuke uitdaging voor de kinderen!








De turmålkonkurranse (tochtdoelwedstrijd) is in alle hevigheid losgebroken. Een doel is Ryggevatnet. Een mooie vlakke wandeling naar een ydillisch meertje. (Samen met Stein, Anne, Ida en Jonas)



Tja, of je het nu wilt of niet. Ieder jaar wordt het ook weer 17 mei. Dit is de Noorse nationaaldag, zoals koninginnedag in Nederland alleen dan heel conservatief en traditioneel. We hebben het glansrijk doorstaan dit jaar. Niet alleen de kinderen waren in sfeer met vlaggen en het volkslied (oeps, ze kennen het wilhelmus niet eens.....) maar ook Sanne was in het sjiek lang en ik paste mijn maatpak van 10 jaar geleden ook nog prima (hiervan geen foto...haha, maar mensen gingen me bijna serieus nemen). Gelukkig na het traditionele gehannes met Aslak Moanebba (een berg) op gerend :-)



Wederom in het kader van de turmålkonkurranse staat deze zondag in het teken van Stor Aksla expeditie. 's Ochtends proberen we ons 'prikje' in de wedstrijdkaart te krijgen door deze berg/rug (Stor Aksla)te beklimmen vanaf Kavli Heian. Er ligt nog erg veel sneeuw en we komen de wild stromende beek niet over. Thuis ga ik met de kinderen op de WII spelen en Sanne probeert het vanuit het dal langs de sneeuwvrije kant nog eens. Toevallig genoeg is de organisatie van de 'wedstrijd' net de priktang aan het verplaatsen naar de echte top. Eerst stond deze namelijk iets lager omdat er nog teveel sneeuw lag. Dus Sanne wel op de top, maar geen prikken. Dan na het eten en de kinderen op bed, ren ik ook nog naar boven en vind dan eindelijk de priktang en prik voor heel de familie.....niet doorvertellen hoor!


Sanne en ik zijn samen een doordeweekse dag vrij en hadden besloten onze laatste skitocht van dit seizoen te maken. De weersvoorspelling was matig en eigenlijk hadden we allebei geen zin meer om te skieen. In plaats hiervan zijn we op de sneeuwschoenen naar Hestebotn gelopen. Dit is een klein hutje die direct onder de stiel westwand van Kirketaket en midden in het hoefijzer Søre Klauve, Klauva en Kirketaket ligt. Een prachtig alpiene plek. Ons geluk wilde dat we in het zonnetje naar de hut liepen. Toen we in de hut wat dronken trok het dicht en begon het te sneeuwen. Toen we vertrokken, trok het weer wat open en konden we genietend weer terug.

Check die cruiseboot aan de kaai bij Åndalsnes. Een magnifiek doorkijkje :-)






Ik heb mezelf op klimkursus gestuurd. Aangezien hier veel klimroutes afzekering met 'natuurlijke' zekeringen vereisen, vond ik dat ik bijscholing nodig had. Ik heb dat vroeger wel wat gedaan, maar voelde me niet zeker genoeg. Voor de klimleken, natuurlijke zekeringen leg je zelf aan in de rots in de vorm van klemblokjes en -aparaatjes tussen spleten in de plaats van geboorde haken in de rots. Je kunt je voorstellen dat dit een nauwkeurig klusje is, dat goed moet gebeuren. Als de zekering niet goed is heb je dus kans ver te vallen.........
Gelukkig was de kursus een bevestiging dat ik het goed deed en dat voelt goed. Tevens heeft de kursus mij kennis laten maken met een prachtig en groot klimgebied vlak naast Molde 'Julsundet' vanwaar je een prachtig uitzicht over de schiereilanden (o.a. Gossen en Ona)en de oceaan hebt.


Wederom turmålkonkurranse. Nu Randsetfjellet. Mooie tocht met mooi weer. Maren-Marie (vriendinnetje Freeke) en haar moeder waren er ook bij.



Turmålkonkurranse "Einangseter"

Check wederom die cruiseboot (dit is weer een andere). Dat blijft zo'n bizar gezicht, zo'n grote boot in dat fjord.



Afgelopen woesdag was ik vrij en Sanne was aan het werk (jaja, ze is begonnen in het ziekenhuis in Molde!) Aslak en ik hebben de laatste tijd een aantal routes geklommen, en nu dan maar de kursus in de praktijk brengen. Norafjell is een berg vlak naast de Trollwand en daarmee klim je in een gigantische omgeving. Norafjell kent veel routes maar heeft geen enkele haak. Kortom alles zelf leggen. Slechts voor het abseilen zijn aan een andere kant haken aangebracht. Samen hebben we een aantal touwlengtes geklommen wat zowel spannend als erg leuk was. Eind van de middag een abseilhaak gezocht en daar gelunchd. Plotseling werden we opgeschrikt door twee gigantisch bommenwerpers en twee F16 straaljagers die giga laag door het dal scheerden. Met een enorm kabaal kwamen ze bij ons op ooghoogte voorbij. Dit was zo onwerkelijk! Kortom, een fijn dagje met weer veel indrukken :-)