23.8.10

ZOMERSTOP

Al weer even geen berichten meer! De zomer is alweer zowat voorbij en was weer druk als anders. Het stond met name in het teken van vakantie en veel werken. Hieronder een (vooral foto-) compilatie van de afgelopen twee maanden......

Natuurlijk de vakantie. 3 weken Nederland. Een huisje in Noordwijk in de duinen gehuurd en vanaf het strand hebben we familie en vrienden bezocht. Erg leuk om (bijna) iedereen weer gezienen gesproken te hebben, maar of we het nu echt vakantie kunnen noemen. Nouja, leuk was het wel!

Direct terug van vakantie ben ik gelijk aan de slag gegaan. Mijn collega gaat nu op vakantie en dat betekent dat ik 6 dagen per week in de winkel moet zijn. Niet zo veel vrije tijd dus.
Thuis gekomen hield Sanne het niet meer en moest 'på tur'. Samen met de kinderen is ze naar Vårseterjeln gelopen. Een pracht wandeling in het bos achter ons. Freeke had haar fototoestel bij zich en ze hebben een hele middag geposeerd.


De zaterdag na mijn werk werd de World Base Race gehouden. Een internationale basehop wedstrijd vanaf een berg bij ons in de buurt. Altijd spectaculair om mensen zich van de berg af te zien storten en vlak voor de crash de chute opentrekken. Omdat dit voor de kinderen al dagelijkse kost is, had Sanne stoepiekrijt meegenomen tegen de verveling. En het werkte.....



Sanne is met Sjoerdje, Annelies en Milou gaan wandelen naar Lilje Fjellet en ik heb Freeke en haar vriendinnetje meegenomen naar Såtavatnet. De wandeling stond beschreven als 1 uur lopen, maar dat bleken er ruim twee. Na wat opstartproblemen met de meiden is het een heel gezellige dag geworden. De mist trok op en we hebben ook nog 2 forellen gevangen!



Het dagelijks werken is alleen maar vol te houden als ik 's avonds nog ff wat kan doen. De laatste tijd loop ik veel hard in de bergen en dat maakt dat redelijke wandelingen snel als avondtochtje te doen zijn. Deze keer bijvoorbeeld naar de inklim van de Romsdalhorn gelopen. Vanaf daar sta je hoog op een bergrug waarbij je zowel het romsdal als vengedalen in kijkt. Prachtig in het avondzonnetje!

In een weekendje met prachtig weer hebben we samen met Stein, Anne, Ida en Jonas een wandeling vanaf Trollstigen naar Bispenvatnet gemaakt. Een uurtje lopen en je zit midden in mega alpienterein. Heerlijk zonnen en met water spelen met uitzicht op steile bergen en mooie gletsjers!




Gelukkig is mijn collega weer terug en ik heb gelijk op woensdag vrije dag genomen. Sanne en ik zijn twee jaar geleden al een onderweg naar Kongen (zo heet die berg, vert.= koning) geweest. Sanne zag het op de graat toen niet zitten en is gestopt. Ik ben toen verder gegaan maar moest door de vele sneeuw ook afhaken. Deze woensdag hebben we n'm opniew geprobeerd. En gelukt! Het stormde gigantisch en dat deed Sanne al bijna stoppen. Gelukkig heeft ze doorgezet want in het couloir waar we doorheen klauterde was de wind veel minder. Een mooie tocht op een imponerende berg in onstuimig winderig weer.




Freeke haar verjaardag hadden we al met het gezinnetje gevierd, nouja, een beetje half dan want ik kwam pas 's avonds van een beurs uit Oslo. Maar afgelopen zondag hebben we haar feestje gevierd. De bedoeling was om dat op een strandje met een barbeque te vieren, maar helaas hadden de weergoden het anders voorzien. Alle meiden zijn bij ons thuis gekomen en het was erg gezellig!

Door het vele werken heb ik wat vrijetijd opgespaard en zo kon het dat ik vandaag, maandag, vrij had. De hele week stond er op internet slecht weer voorspeld maar plotseling is dat bijgesteld naar droog met veel bewolking. Met Alsak had ik al het plan gemaakt om bij goed weer nu eindelijk de Vengetind te beklimmen. Dat is die scherpe mooi top recht voor ons huis die het uitzicht van Isfjorden domineert. Ik noem het altijd de himalayatop van Romdalen. 1400 hoogtemeters met veel klim en klauter werk.
Tijdens het kopje koffie bij Aslak vanochtend hebben we ons plan bijgesteld om een andere berg te 'doen' omdat het veel te mistig is. De route op de Vengetind zou lastig zijn en fouten op die berg zouden weleens hard afgestraft kunnen worden.
Toen we het dal inreden trok plots het wolkendek open en zagen we toch de top van de Vengetind. We vonden dit een soort uitnodiging en zijn er toch maar voor gegaan. De hele weg in de mist gelopen maar op de top trok het toevallig weer open! Mooie en ook spannende tocht. Graag nog eens een keer met maximaal zicht.

Het is weer voorbij die mooie zomer......... de hersft staat hier duidelijk al weer voor de deur!