18.6.12

OP VOLLE TOEREN

De sneeuw verdwijnt niet zo hard als we willen, sterker nog, zo af en toe komt er nog wat bij in de bergen. Maar het turseizoen is weer vollop in gang. Ook zijn er dit jaar weer de 'turmål' turen uitgezet. Een leuke manier om weer nieuwe wandelingen en omgevingen te ontdekken. Ook de kinderen gaan het steeds leuker vinden om mee på tur te gaan. Zeker als er ook vriendinnen meegaan!

De aftrap is naar Husmansplassen, dat het daadwerkelijk ook de officiele start is van het Turmålseizoen, daar komen we bij de kniptang pas achter. Ontzettend veel mensen en taart, grillen, muziek, kampvuur,toesprake, enz.enz.
Freeke, Melina, Agnes en Sjoerdje op de helft van het tuurtje.....
Kijk nou, een kleine trol in het hutje. Ongelooflijk dat hier tot 1975 nog een gezin gewoont heeft....
Op de terugweg luieren Melina en Freeke even....

Sanne werkt 3 dagen in Molde om de andere 2 'vrije' dagen voornamelijk te besteden aan het huishouden, boodschappen en andere klusjes waar we bijna niet aan toe komen. Potverdorie, zit ik op mijn werk en krijg ik zulke fotos doorgestuurd......
Sanne op de ski's op Smørbotntind in niet al te vervelend weer!
En het feest is nog niet voorbij, thuis wacht er nog een lekker biertje in het zonnetje!

De afgelopen weken is er hard gewerkt aan ons huis. De volledige buitenkant is opnieuw bekleed en geisoleerd en alle ramen zijn vervangen door de nieuwste en best isolerende ramen. We hebben bij toeval een splinternieuw design van geimpregneerd hout op de buitenkant laten zetten wat veel bekijks geeft. Zelfs auto's rijden stapvoets voorbij om te kijken welk soort bekleding er op zit. Zo bijzonder is het niet, maar niemand kent het. Wij vinden het mooi!
De fassade aan de zijkant
En hier de fassade aan de achterkant. Helaas hadden we de veranda niet meegepland in het project, dus die wordt na de zomer aangepakt. Daan hebben we een volledig nieuw huis.....van de buitenkant!

Nog een Turmåltje dan maar.
Hier knippen we de kaarten op Fossefalhaugen. Een bossige top boven een waterval bij Gjerdsetbygda.

Door alle overuren kan ik zo af en toe een dagje tussendoor vrijnemen. We hebben naar het weer gekeken en besloten een woensdag naar Blåfjellet te gaan op de ski's. Nou ja, het laatste stuk dan. Eerst moeten we de ski's op de rugzak binden om naar de eerste sneeuw te lopen. En daar gaat het meteen mis. We...of ik......ga veel te vroeg van het pad af en we ploegen ons dramatisch met ski's op de rugzak door een dicht bos op een steile berg. Bijna twee uur en nog meer gevloek verder vinden we sneeuw en open terrein. De ski's onder en genieten.
Prachtig landschap waar we als enige doorheen lopen. Mooi weer en lekkere temperatuur. Al het gevloek is snel vergeten....
Vanaf hier een mooi uitzicht op alle 'reuzen' rond om ons.
Ook het hutje in Unhjemsbotn ligt er prachtig bij.
Helaas te veel tijd verdaan in het bos omhoog, dus de top is het niet geworden. Maar gelukkig vinden we het goede pad naar beneden en al met al toch een lekkere dag buitengespeeld!

Tot overmaat van ramp is het dit jaar ook weer 17.mai geworden. De kinderen vinden het leuk en wij sjokken er achter aan. Mooie gelegenheid om m'n pak uit de mottenballen te trekken. Noorwegen viert wederom de onafhankelijkheid en wij eten een ijsje mee......

De meiden vlaggen en hebben er zin in!

De laatste tijd de ene logeerpartij na de andere. Vaak zijn beide of een van de meiden uit logeren of wij hebben vriendinnen te logeren. Kan me niet herinneren dat het bij ons vroeger zo 'in' was maar het zal wel. Vaak is het best gezellig!
Hier logeert Sjoerdje bij Ida..... En dan sturen de ouders hele tijd fotootjes heen en weer om te laten zien hoe goed het gaat......zoals deze.

Ik heb er een turkameraad bij, Jan. Nou ja turkameraad? We sturen elkaar meldingen wanneer we på tur gaan en het komt zelden voor dat we daadwerkelijk tegelijk de mogelijkheid hebben om på tur te gaan. Dus dan volgt er een uitgebreid verslag van wat we gedaan hebben. Best grappig. Toevallig hebben we in mei nog een avond gevonden (negen uur 's avonds) om nog een berg op te gaan en er af te skieen. Hurrungen is het geworden en er was ook nog een Johan mee. Gezellig!
Weer was niet helemaal top, maar de sneeuw was goed. Slecht licht, dat wel......

Eind mei is er nog belachelijk veel sneeupw gevallen. Tevens heeft eind mei de Kroonprins met zijn gezin zijn bezoek aangekondigd. Iedere prominent wordt in het Romsdal Lilje Fjellet opgejaagd, zo dus ook de kroonprins met vrouw en kinderen. Sneeuw of geen sneeuw. In de krant werd opgeroepen tot het 'trappen' van een spoor in de sneeuw naar Lilje Fjellet en daar hebben we gehoor aan gegeven.
Zoals je ziet, nog erg veel sneeuw in Vengedalen. Dit hoort al lang weg te zijn. Nou ja, wat hoort eigenlijk?
Na de korte steile besneeuwde flank naar Lilje fjellet, veilig op de top. Hier de namen in het boek schrijven.
Een prachtige setting op Lilje Fjellet. Terwijl we van het uitzicht genieten raast er nog een lawine op wat afstand voorbij. Kinderen zijn zwaar geimponeerd, te meer doordat er de dag er voor 3 skieers in een lawine terecht waren gekomen op de Vengetind waar we nu naar kijken.

Tijdens mijn, veel te veel, zakentripjes zie je vanuit het vliegtuig dat het Romsdal zich nog in wintersfeer begeeft.


2e Pinksterdag, het wordt traditie want vorig jaar waren we hier ook op 2e pinksterdag, een tur naar vogeleiland Runde. Het is 3 a 4 uur rijden, maar ik zal voortaan elke bezoeker sterk aanbevelen om daar naar toe te gaan. De hele reis en de uiteindelijke bestemming zijn fantastisch adembenemend!
Uitzicht vanaf Runde richting Ålesund.
Verrekijker mee, geen vogel gezien. Maar wel leuk om te 'spotten'.
Daar gaan we naar toe, naar die vuurtoren op het puntje!
Weer even de verrekijker erbij.
En nog 'ns....
Daar is de vuurtoren! Je kunt hier zelfs in overnachten. Dat moet waanzinnig zijn in een mega storm.
Blijft leuk zo'n verrekijker.
Nogmaals.....de vuurtoren.
Het waait hier vaak.....en hard!
Hier op de steile rotsen zitten de vogels te broeden. Helaas niet de beroemde papegaaiduikers kunnen spotten.
Nogmaals de kustrotsen van Runde die de vogels een natuurlijk beschermde broedplek biedt.
Kijk, daar al die vogels. Daar komt al dat geluid vandaan....
En wij met zijn allen....

En nogmaals zit ik op m'n werk en krijg ik fotootjes doorgestuurd. Nu is ze weer de Trollstigen opgefietst! Die is gek joh.


In Måndalen, op de berg naast mijn kantoor wordt een 'brattløp'(steilloop) georganiseerd. Zo snel mogelijk vanaf de atletiekbaan de 800 hoogtemeter hogere berg op 'rennen' via de steilste bergrug die de berg heeft. Nu doe ik dat tegenwoordig voor de lol in mijn vrijetijd, maar ik voel me niet goed genoeg om een wedstrijd mee te doen. Onder druk gezet door collega's (die het organiseren)meld ik me aan. En het was eigenlijk erg leuk. Prachtig weer, veel publiek, veel deelnemers en niet eens zo slecht gelopen, wel redelijk gesloopt erna.
Wat het nog veel leuker maakte was dat Sanne met de kinderen en nog wat meer bekenden me op de top aan stonden te moedigen!
Hier beneden zie je de atletiekbaan. Het startpunt 800 meter lager.
Hier kom ik over de finish. Leuk om Freeke zo te zien en horen schreeuwen als je aankomt ;-)
En zo staan je sokken na zo'n loop.

Voetbal, daar kan ik kort over zijn.
Aan ons heeft het niet gelegen. Het huis was helemaal oranje en zelfs Sjoerdje liep in haar voetbalkleren rond. Helaas....

Zo vlak voor de vakantie wordt alles afgesloten. Zo ook het dansen, dat altijd met een professionele opvoering gedaan wordt. Slechte foto's maar was leuk om te zien!
Sjoerdje haar groep.
Op het eind mag iedereen mee dansen.

Zo op de valreep nog in deze blog.... Vanwege te hoge kosten en herhalende reparaties aan de witte berlingo hebben we besloten een nieuwe te kopen. Nouja nieuwe, bijna nieuwe. 2011 model met 16000 km. We zijn er onwijs blij mee!
Maar het blijft gewoon een 'pizzabil', zoals ze dat hier noemen.