7.10.12

Plots is het weer herfst

Hei! onderstaand plaatje verklaart waarom er nu relatief snel weer een blog is ontstaan.....juist, een typische 'binnendag'. Er valt echt schokkend veel regen en de watervallen zwelgen aan en storten zich naar beneden als nooit tevoren. Terwijl het noodweer is buiten 'kosen' wij ons binnen met franse kaas en rode wijn :-) En dan maar weer wat fotootjes ordenen.

Zoals vorige keer al aangegeven is ons volgende bouwproject de veranda. Maar voordat daar aan begonnen kan worden moet de fundering gestort worden. Dat doen we zelf dus 5 gi-gaten gegraven en de hernia knipoogt weer naar me.......
Daarna beton storten en zorgen dat alles waterpas en in lijn staat! Degene die me kennen zien dat het nauwkeurigheids tongetje uit de mond hangt.....dan is het serieus!
Op een mooie winderige zondag lopen we samen met Annelies, Milou en Kari de oude Trollstigenweg. Duidelijk begint het herfst te worden en verschijnen de prachtige herfstkleuren. Een relaxed tochtje en doet ons allen erg denken aan vroeger ff uitwaaien op het strand.
Daarna spelen we nog even de toerist op het trollstigenplateau. Erg leuk uitzicht op de Trollstigen vanaf een overhangend plateau met glazen wanden.
Een weekje later staat een (ondertussen) oude bekende op de stoep. Patrick! Hij moest plots weer eens in Oslo zijn en heeft zijn reis doorgeboekt naar Molde. Het belooft dit weekend prachtig weer te worden en Sanne en ik besluiten de maandag vrij te nemen om met hem på tur te gaan. De zondagmiddag dat 'ie aankomt doen we het rustiger aan en gaan we vissen bij kolmanneset. En als op zijn wenken bedient (hij wilde graag grillen) maken we vuur en grillen 'pinnebrød'. Volgens Noorse traditie moet het worst met brood zijn maar ik heb een pest hekel aan grillen en Sanne aan worst met brood. Dus zodoende hebben we toch alle drie onze zin. De kinderen zijn niet zo lastig en vinden alles wel prima!
Sjoerdje snijdt haar eigen grillpin..........levensgevaarlijk zo'n kapmes.
De maandag is aangebroken. Sanne en ik hebben vrijgenomen om met Patrick på tur te gaan. We rijden weer de trollstigen op om richting Bispen en Kongen (de twee meest kenmerkende toppen bij de trollstigen)te lopen.
Als we op het zadel tussen Bispen en Kongen staan moeten we beslissen welke het wordt. Een iets langere en spannendere tocht door de zuidwand/graat van Kongen of de kortere steile klim door de noordflank/graat naar de prachtig spitse top van Bispen? Patrick kiest Bispen.......
Wat is het verschil tussen noord- en zuidhelling? Sneeuw! De hogere toppen zijn al met een laagje poeder bedekt en blijft lekker liggen aan de noordkant. Hier krijgen we al snel mee te maken en maakt van het steile loop/klauter pad plotseling een delicate alpine tocht.....
Sneeuw en deels ijs maakt voor ontspannen geen plaats. Goed opletten want uitglijden is geen optie. Natuurlijk kunnen we omkeren, maar toch eerst even kijken hoe het verderop is.......Dat volhoudend sta je opeens op de top.
Vlak onder de top draai je de westwand in waar de zon lekker in komt en de sneeuw heeft doen verdwijnen. Ver beneden kijken we op Bispenvatnet waar al een laagje ijs op ligt.
De laatst meters naar de top. Een prachtige dag in een prachtige omgeving. Heerlijk!
Fantastisch, midden tussen gletchers en fjorden sta je op de top van Bispen. Deze top verveelt nooit!
Sanne en Annelies hebben toevallig op de zelfde dag een dagje vrij en beluiten samen Romsdalseggen te lopen. Eerst de kinderen op school droppen en gaan!
Annelies is klaar met de steilste partij van de graat. Ze houden het droog maar slecht weer is op komst.
Langzaam worden de romsdalsfjella opgeslokt door de regenwolken. Nog even doorlopen en het steile Nesaksla naar beneden.......
Ja, denk nou niet dat we helemaal los liggen. Nee we hebben nog wel enig kontakt met de 'echte' wereld. Natuurlijk spelen we Wordfeud.....
Erika, mijn zus, belde een tijdje terug dat ze behoefte had er even tussen uit te knijpen en wilde dat graag bij ons doen. Natuurlijk welkom! Ze treft het erg, het is prachtig weer en de herfst zet de natuur in vuur en vlam! Voor Freeke rest er nog slechts 1 prinsessentur en Erika mag er getuige van zijn. We rijden naar Vågstranda om daar Storhaugen op te gaan. Het is de makkelijkste van de 7 'toppen' die de prinsessen moeten beklimmen maar deze is er wel een van een bijzondere schoonheid.
Tijdens de tocht plukt Freeke bosbessen en rijgt ze aan een grasspriet en deelt ze rond! Heerlijk en gezond tochtvoer! Sjoerdje en Freeke zijn blij verrast dat de tocht erg meevalt en dat stemt ze goed!
Freeke chilt even een steen.....
Ook spelen we nog wat verstoppertje....
Daar loopt het gevolg....... Zodra je boven de bomen komt blijf je een pracht uitzicht houden richting Molde en de Oceaan.
Sjoerdje probeert de tocht op haar handen te lopen....
Daar is de grote 'varde'. Freeke is Fjellprinses en ook Sjoerdje heeft er weer 1 bij op haar lijstje.
Prachtig uitzicht naar alle kanten. Genieten hier!
Erika voelt zich nietig en laat ook al het groots op haar inwerken.
Nu is het wachten op de timmermannen die de veranda gaan maken, want ja, wat is een winter zonder sneeuwscheppen van de verranda........tja, eentje zonder hernia waarschijnlijk ;-) We zien de toppen hier langzaam wit worden en er wordt alweer flink gediscussieerd wanneer de winterbanden eronder moeten.......krijg weer zo'n zin om te skieen! Kan bijna niet wachten.........