1.4.13

PAASBEST

Pasen 2013 kenmerkt zich door het prachtige weer. Hoewel het nog best koud is schijnt de zon vollop en laten de wolken het meestal afweten. Aangezien pasen in Noorwegen even belangrijk is als kerst wordt er een hele schoolvakantie voor in het leven geroepen en gaat de gehele bevolking op de ski's. Aangezien wij daar ook niet vies van zijn mengen we ons gemakkelijk in deze traditie.

Ook paasstemming bij ons in huis, hoewel niet echte paasgordijnen zoals de Noren ze hier ook ophangen.

BARNASROMSDALSVINTER

In de zomer hebben we het norsk fjellfestival, oftewel bergfestival. En in de winter wordt dat dunnetjes overgedaan in het winterfestival. Voor de kinderen was de eerste zaterdag vol aktiviteiten zoals het meest populaire hondesleerijden. 
Hier staan Eirin, Freeke, Ingvild en Sjoerdje te wachten op hun beurt om in de hondeslede mee te gaan.

Eirin en Freeke in de slee.

Vanwege ditzelfde winterfestival is er 's avonds een concert van 'Ogras'. Een deels lokale band die folkmuziek speelt. Filip speelt hier de drums en dus wel leuk om dit feestje bij te wonen. Kinderen overnachten bij vriendinnetjes dus we zetten het op een zuipen ;)
Dranghekken staan klaar, maar zoals we ondertussen gewend zijn blijft de histerische massa uit.

GALTÅTIND - LOFTSKARTIND TRAVERSE

Aangezien we dan toch tot de einde van de middag kinderloos zijn, kunnen we onverwachts er nog een skitocht uitpersen. Het is de avond er voor niet super laat geworden, en dat zuipen kunnen ook niks meer van. Dus op tijd waren we op pad in het mooie weer naar Galtåtind. 
Galtåtind omhoog was knalhard en dus niet lekker skieen. Dan maar van de nood een deugd maken en de traverse over de graat naar Loftskartind maken. In de tussentijd kan de zon de flank van Loftskartind opwarme zodat die goed te skieen is. En wij genieten van de tocht en het uitzicht. Hier begint Sanne aan de deels smalle graat. De skies gaan op de rugzak omdat het te lastig terrein is om op de ski's te doen.

Sommige stukjes is het balancere op een voetenbrede sneeuwgraat. Gelukkig is de sneeuw goed.

Een terugblik naar de top van Galtåtind. 

Vanaf de graat een prachtig uitzicht over de Romsdalsfjellet en beneden ons dorpje Isfjorden.

Hier kijken we terug naar de top van Loftskartind waar drie andere skieers achter ons aan komen. Wij klikken de ski's onder en suizen door heerlijk opgewarmde lentesneeuw naar beneden.

Doordat het nog steeds vrij koud is, houdt ook de ijsbaan goed. En daar wordt nog steeds dankbaar gebruik van gemaakt.
Eirin, Sigurd, Markus en Freeke spelen ijshockey

aaaaah, en er is er eentje die niet mee mag doen..... rara wie is dat?

De volgende dag is het twijfelachtig weer. Samen met de kinderen ga ik skieen in het skiegebiedje Skorgedalen en Sanne gaat vanaf diezelfde parkeerplaats een skitocht naar Smørbotntind maken.
Wie denkt in de pasen een top voor zich alleen te hebben, komt bedrogen uit. Normaal tref je 1 hooguit twee mensen op de top (vaker og geen). Nu hele volksstammen. Gewoon niet leuk meer. Hier komt Sanne aan op de top van Smørbotntind en is niet de enige.......

FATTIG OG RIK (arm en rijk)

Voor veel mensen uit Innfjorden (een dorpje verderop) en mensen die een hut op Bøstølen hebben, is het traditie op goede vrijdag op de langrennski's naar Fattig og Rik te gaan en daar onder het genot van koffie en gebak en/of brood met worst te kosen (gezellig samen zijn). 'Fattig og Rik' is een berghut aan een meertje. Gjermund en Magnhild nodigde ons uit om met hun mee te gaan. Eerst moesten we een aantal kilometers op de ski's naar hun hut om daarna nog meer kilometers te maken naar de Fattig og Rik hut. Heen ging het allemaal bergop, terug gelukkig wat sneller......
Freeke vertrekt vol goede moed.

Sanne en Sjoerdje hebben er ook de vaart in!

Bøstølen een prachtig dal waar ontzettend veel hutten liggen. Een mooie mix van oude en nieuwe hutten tussen kolossen van bergen.

Na de Familie Vik-Husøy opgepikt te hebben van de hut zetten we door naar Fattig og Rik. Hier nemen Sjoerdje en Anna het voortouw.

Fattig og Rik is in zicht, en er zijn al heel wat mensen die de hut al gevonden hebben.

We eten en drinken gezellig in de heerlijke zon. De kinderen graven sneeuwtunnels en hebben veel lol. Het heeft bijna wat weg van een stranddagje.

Kijk nou! Die mist wat.....

Op de terugweg mist Sjoerdje naast haar tanden ook de motivatie om het hele eind naar de auto op de ski's te doen. In de tussentijd verveeld Freeke zich wat en gaat dan maar hartjes door de sneeuw lopen.....

ISFJORDEN SKARVEN MET FREEKE

In de laatste blog was al te lezen dat Freeke de smaak te pakken heeft van de topturen op ski's. Zaterdag vroeg ze of er een berg was die te doen was, maar wat hoger en langer dan de laatste die ze gedaan had. Ik stelde voor om Isfjorden Skarven op te gaan. Ze was zwaar gemotiveerd en ging de uitdaging aan!

Na een vermoeiende klim is eindelijk de top van Skarven in zicht. Zodra we uit de flank op de bergrug komen, ruitkt Freeke de top en sprint bijna verder. Wat een energie!

Super trots en voldaan!

Hier skiet Freeke de eerste meters vanaf de top naar beneden genietend van haar prestatie en het prachtige uitzicht.

Super blij is ze. En al dat skieen wat ze doet, betaald zich nu terug. Gigantisch imponerend om Freeke door de diepe sneeuw te zien skieen als of het niets is.



LENTE

Vandaag, 1 april, wederom...saai.... weer geskied. Agnes, een vriendinnetje van Sjoerdje, was mee en vertelde dat de eerste lammetjes al geboren zijn op hun boerderij. Die moesten we wel even bekijken natuurlijk!  
De lente is begonnen!!



16.3.13

STOR HESTEN

Al twee jaar hebben we het er wel eens over. Een echte toptur op ski's met Freeke. Ze moet het wel zelf willen, want we hebben geen zin om haar tegen wil en dank omhoog te slepen. Nu heeft ze plotseling de geest! Geinspireerd door het TV programma Oppdrag Nordnorge(http://tv.nrk.no/serie/oppdrag-nord-norge/kmte20007111/sesong-1/episode-1) heeft ze er plots super veel zin in.


Gelijk maar aangegrepen en vandaag werd het mooi weer en de sneeuw is goed!

Freek haar eerste toptur naar Storhesten.

 Freeke bezig met de laatste 50 hoogtemeters naar de top.

Blij en trots als een pauw!!

En nog meer trots....

Klaar voor de skitocht naar beneden. Hier heeft ze op gewacht!

Het skieen naar beneden ging super goed. Freeke skiet 's winter graag en veel. Met name door het bos en de poedersneeuw, dus hier was ze volledig in haar element!


10.3.13

BuitenGewoon Heerlijk!

Weer even een kleine inhaalslag middels wat foto's. Zal proberen kort tekst en uitleg te geven. De laatste tijd staat met name in teken van de zon. Eindelijk schijnt 'ie weer op het huis. Het is heerlijk! Dan merk je weer dat je de zon echt gemist hebt. 
Helaas is er deze winter weinig sneeuw, maar we proberen er toch het beste van te maken.

Natuurlijk gebeurt er bij ons, net als bij ieder ander, veel op persoonlijk vlak. Maar daar maken we nu eenmaal geen foto's van. Dus komen hier weer een reeks van witbesneeuwde tochtplaatjes van de afgelopen twee maanden. 


JANUARI

Met Jan Møllerhaug samen de Galtatind via het steilste couloir beklommen en daarna de graat gevolgt naar Loftskartind. De sneeuw is keihard en prettig om treedjes in te schoppen. Een mooie tocht op stijgijzers. Natuurlijk schreeuwt alles om een skiafdaling wanneer je boven aan zo'n witte flank staat, maar da's niet fijn op ijs. (Tip: je scherm wat graden draaien om de echte steilheid waar te nemen)
Hier begin ik aan het couloir waar het steiler wordt.

Jan bijna boven in het couloir(tje) van Galtatind


Jan op de graat tussen Galtatind en Loftskartind.

 De top van Loftskartind


Vorige blog was er al een voorbeeld van hoe Noors in de Nederlandse taal verweven wordt door de kinderen toen Sjoerdje Køsje schreeft. Hier onder zie je een 'reminder' van Freeke over de afspraak over haar zakgeld.
Freeke is goed op school, maar denk niet dat ze hier mee weg komt in Nederland ;)


Uitzicht vanuit Sanne haar werkplek, het ziekenhuis in Molde, op een wintermorgen....

FEBRUARI

Vanwege tekort aan sneeuw is de jaarlijkse langrenn wedstrijd 'Isfjordenrundt' verplaatst naar Februari. Eigenlijk alleen maar beter, want nu is er sneeuw en zon. Dat laatste is er op de gebruikelijke datum nooit. Een week na de wedstrijd ligt de løype er nog mooi bij en doen we een rondje met het gezin. Geen tijdrit maar een ronde met worst en chocola!


 Sjoerdje en Freeke op weg over Heinålimarka met prachtig uitzicht over Romsdalsfjord en Åndalsnes.

Sjoerdjes imitatie van 'Paul prøver langrenn', check dat maar op youtube. De meiden liggen steeds helemaal dubbel, zelfs na de 20e keer......

 3 sto(e)re meiden.
Heerlijk zonnetje en prachtig uitzicht. 

 Hoezeer ik het nog steeds haat, wij toch ook dit keer, brood met worst als we på tur zijn.

 Sanne durft de langrenski's toch ook weer onder te binden met alt dat getob met haar enkel...

De stipjes zijn Sanne en Sjoerdje temidden van alle Isjfordsbergen. Dit is onze ski-arena :)

 En daar is de chocolade dan, op het einde van de tur.

Dat is zoooooooooooo heerlijk dat de zon weer op het huis schijnt!
En ik maar denken dat ze het huis schoonmaakt op de dagen dat ze niet werkt.

Af en toe maakt de zon plaats voor een vette sneeuwbui waar we er dit jaar maar weinig van hebben gekregen. Deze heten we van harte welkom want dat maakt de bergen weer skibaar!

7
Tsjaaa, maar het betekent ook sneeuwscheppen.........dat deed Sanne dan ook wel weer.

Maar daarna als het zonnetje schijnt toch nog even een toppie meepikken. Dit is Sanne op Storhesten. Zo te zien is de sneeuw behoorlijk van de top geblazen.....

 En na de sneeuw is de zon er ook weer. Wel jammer dat Sanne d'r knie bij deze toch verdraaide. Nu dus een enkel en een knie waar op gevloekt wordt.

In het weekend in de ochtenduren maak ik een tocht naar Søre Klauva met Jan. Een berg met veel alpien karakter door steile scherpe graten en veel rotspartijen. Maar er gaat een mooie brede rug richting het oosten die goed af te skieen is.

Jan start aan de topgraat van Søre Klauva met Isfjorden op de achtergrond.

De topgraat van Søre Klauva is smal en steil, maar de sneeuw is goed dus geen probleem.

 Even terugkijken naar de gedraaide bochtjes over de oostgraat......

en weer verder.........

Gelukkig heeft Sanne eindelijk een fysiotherapeut gevonden die serieus naar haar enkel kijkt na alle orthopeten en weet ik allemaal wat. Het is de fysio van de proffesionel voetbalclub MFK (Molde Fotbal Klub), voor minder doet ze het niet.......
 Om te beginnen is er een heftig en streng trainingschema opgezet!

Met z'n allen een dagje skieen in Bjorli, en dan rijd je langs een winterse Trollwand. Een van de toeristische trekpleisters die ook na zes jaar nog steeds niet voorbij gereden kan worden zonder een kiekje te nemen.
 Dit went nooit..................kiekkiek

 En dan naatuurlijk Sjoerdje haar verjaardag. Die is toch in Januari jarig, waarom dan in Februari? Ze viert het samen met Hendrik Andreas die wat later jarig is. Samen hebben we een feestzaal gehuurd en met heel de klas feest gevierd. Doordat de speigelreflex met stof in de kast ligt en er alleen nog met mobieltjes gefotografeerd wordt (check de blogs van 5 jaar terug met het laatste jaar er zie het verschil....) is meer dan de helft van de foto's mislukt. Dan toch 1 sfeerplaatje....

Maar gezellig was het wel!!

MAART

Het is druk op het werk, het heeft net gesneeuwd en de weersvoorspelling voorspelt alleen maar zon en windstil. Prioriteiten stellen dus. Ik kies voor werk...........fout! Dan krijg ik een smsje van Filip om donderdag te gaan skieen. Ik gooi de plannen om en bedenk me waarom we ook al weer verhuisd waren. Geen spijt.......voorlopig ;)

 We gaan voor Kirketaket, de ondertussen overlopen skiberg van romsdalen die er nu na de laatste sneeuwval nog maagdelijk bij ligt.

Al tijdens de hele weg omhoog is duidelijk dat de hele zuidhelling met ongeskiede poedersneeuw ligt. We kunnen niet wachten tot de top.....

maar dat doen we wel. Hier de laatste 5 meters naar de top. Duidelijk is de gevaarlijke sneeuwluifel te zien die aan de topgraat hangt. Hier is het zaak niet te dicht langs de rand te gaan.
Na een windstille pauze in de volle zon skieen we kniediepe poedersneeuw naar beneden. Goddelijk!

En dan dit, een verdiend biertje op de nieuwe verranda !

Sanne wil toch trainen maar wil haar knie sparen voor een skitochtje morgen, dus loopt ze hard naar Kavliheian.
 Hardlopen op de sneeuw in de zon met mooi uitzicht geeft een gevoel van vrijheid ;)

Na twee weekenden vriendinnetjes van de meiden op bezoek en te logeren gehad te hebben, is het nu onze beurt. Sjoerdje en Freeke spelen bij vriendinnetjes en dat geeft ons de kans 'ns een wat langere tocht te maken. We kiezen voor Mjelvafjellet. Een lange aanloop door prachtig berglandschap met gigantische vergezichten. Het is het hoogste punt van de 'Romsdalseggen' van waar je de enorme contrasten tussen berg en zee mee krijgt. 
Vorig jaar al, maar zeker dit jaar merken we dat 'de massa' (massa is relatief) Romsdalen heeft gevonden voor wat betreft tourskieen. Opvallend is dat de mensen van heinde en verre een weekend hier naar toe komen om een berg op te lopen en er af te skieen. Kortom tourskieen is hot! Kenmerkend wel is dat ze zich alleen op de bergen storten die in de beperkte gidsjes beschreven staan. Zo centreert de drukte zich met name op 3 bergen: Skorgedals Skarven, Blånebba en Kirketaket en blijft de rest over voor de lokale bevolking.............

.......Mjelvafjellet dus.


Hoewel het hele tourskieen er altijd superrelaxed uitziet, moet je niet vergeten dat het redelijk serieus is. Zo gaan er uit voorzorg lawinepieps mee waardoor gevonden kunt worden in een lawine, een schep en een 4 meter lange zoekstok (opvouwbaar, dat dan weer wel) om te lokaliseren waar en hoe diep iemand ligt. Ook helm en bril gaat in de rugzak. Daarnaast nog veel drinken en eten want het is heftige inspanning. Je loopt toch met 3kg aan elke voet door de sneeuw meer dan 1000 hoogtemeters omgoog, vaak over een afstand van zo'n 3 tot 6 km. Zoiets vereist voorbereiding, training en ervaring.

Mjelvafjellet dus..... Hier is Sanne net begonnen om hoog te lopen over een breed bospad. De zon beloofd ons bij te staan de hele tocht ;)

Na 350 hoogtemeters bereiken we Hestesetra, een ydillisch hutje waar we ff wat drinken. Nog 1000 hoogtemeters te gaan......

Al weer een stuk verder. Net een steile helling opgekomen en komen nu op de brede rug die naar de top van Mjevafjellet leidt. Op de achtergrond Isfjorden.

Zoals beloofd, de zon is erbij!

De laatste meters naar de top..... Je loopt hier in makkelijk terrein met een magnifiek uitzicht. Je staat hier op een soort kruispunt van vele dalen, dus alle bergmassieven in de buurt laten zich bewonderen. 


 Op de top! Het contrast tussen berg en zee blijft boeiend. Op de achtergrond de Romsdalsfjord en diep beneden Romsdalen met Åndalsnes aan de Fjord.