TOPPRESTATIES DOOR kleine MENSEN

Het is te makkelijk om nu opmerkingen te gaan maken over mijn prestaties in verhouding tot mijn lengte. Hiermee hoop ik dat ik het gras voor de voeten weggemaaid heb.

Hmmm, leuk bruggetje……

Ons probleem met inburgeren is dat we niet meer opvallen tussen de Noren…..(huhh?). Sanne loopt in haar ondergoed op het terras, zoals de Noren. We eten veel vis, zoals de Noren. We hebben twee auto’s waarvan 1 vierwheeldrive, zoals de Noren. We grillen worstjes, zoals de Noren. We gaan graag på tur, zoals de Noren. En jawel, we hebben nu ook een echte grasmaaimachine op benzine, zoals de Noren! Lachuh hoor, Sanne achter dat ding aan rennend door de tuin.

Nee, de titel van deze log slaat 100% op Freeke en Sjoerdje. Een aantal keer schreef ik er al over maar nu is het dan echt zover. Sjoerdje loopt!!!! Dit is natuurlijk het begin van de ellende want ze is wat ondernemender dan Freeke en ze luisterd slechter. Dat gaan we dus beleven……

Freeke loopt ook! En hoe! Afgelopen zaterdag zijn we in ‘onze voortuin’ op Litle Fjellet (kleine berg) geweest. Dit is een unieke plek op het zadel tussen de Romsdalshorn en Blånebba. Aan één kant fantastisch uitzicht door Vengedalen naar het bergketen achter Isfjorden en aan de andere kant gaat een megasteile wand het Romsdal in waardoor je naar Åndalsnes en de fjord kijkt en als toetje recht in Trollveggen(=wand) kijkt (de hoogste loodrechte, zelfs deels overhangende rotswand in Europa). Natuurlijk leunen de Romsdalshorn en Blånebba over je schouder mee.
Het is maar een kort wandelingetje vanwaar je met de auto kunt komen. Normaal loop je het in 20 minuten. Met kinderen duurt dat wat langer natuurlijk. Het is kort maar erg steil en er zit ook een klauterpassage tussen. Freeke heeft het helemaal zelf gelopen, soms even aan de hand of op aanwijzingen van Sanne. Sjoerdje heeft alles natuurlijk weer aangemoedigd vanuit de rugdrager.
Sandra ging met haar dochter Delphi haar tent uitproberen en had gevraagd of we de volgende ochtend meegingen naar Litle Fjellet. Dat leek me een mooie test voor mijn enkel omdat we voor de maandag erop uitgenodigd zijn om boven op Litle Fjellet te komen worstjes grillen met alle ‘leerlingen en docenten’ van de Noorse taalcursus. En aangezien ik geen zin heb de naam ‘flachlandtiroler’ nogmaals eer aan te doen kunnen we de boel alvast verkennen.
Echt top van Freeke, want het is echt geen lu**ig paadje!
En over topprestaties gesproken, we zijn zondag naar Åndalsnes gefietst om een ijsje te eten. Dit is 7 km fietsen in wat minder vlak terrein dan in Nederland. Freeke heeft heen en terug helemaal zelf gefietst. En onderweg ook nog keihard wedstrijdjes gefietst!

Natuurlijk zijn onze kinderen de beste! Die van jullie toch ook?

De afgelopen twee weken is het onafgebroken mooi weer. Het is erg warm met gelukkig soms een beetje verkoelende wind. Sjoerdje en Freeke vermaken zich overdag voornamelijk in het badje. Tijdens deze dagen zie je alle sneeuw smelten, de watervallen zijn bijzonder groot en riviertjes zijn kolkende rivieren geworden en de dalen zijn overdreven groen. Dit is toch niet wat de meeste mensen zich bedenken bij het Noorse klimaat. De meeste mensen worden ook op hun wenken bediend, want nu ik dit schrijf lijkt het hier net zo vlak als in Nederland, hoor ik de druppels op het terras vallen en draait de windmolen(bloem) er in paniek op los.

Sven gaf het in zijn reactie al aan, we zijn inderdaad wat drukker dan in het begin. Werken kost natuulijk tijd, verder zitten we met dat mooie weer niet veel achter de computer, het gras groeit sneller, het onkruid ook, we willen (nog) meer på tur, de auto’s moeten apk gekeurd worden (slik), Sanne solliciteerd in steenkolen maar foutloos Noors bij de Barnehage in Eidsbygda, Freeke moet op de ‘klassefoto’ bij de Barnehage, ik ben mijn eigen bier aan het brouwen, het huis gaat aan de voorkant geschilderd worden en dan ben ik vast nog de helft vergeten.

Remko