JUL MET JUUL

We hebben dus voor de romantische (en goedkoopste) optie gekozen, namelijk een kerstboom uit het bos halen. Zaterdagochtend met z’n allen naar het boerenechtpaar verderop in het dal gereden en een mooie kerstboom uitgezocht. Wie Sanne een beetje kent, weet dat dit niet het eerste de beste mooie boompje is dat je ziet staan, nee deze moet wel aan wat eisen voldoen! Gelukkig voldeed ‘ie ook aan mijn enige eis, namelijk dat ‘ie niet te dik was. Ik moet natuurlijk geen flater slaan als ik de kans krijg het predicaat ‘beste vader van de wereld’ te verdienen. Hoeveel vaders hakken er tegenwoordig zelf nog een kerstboom voor hun gezin, toch?
Dus Freeke met de bijl en ik met de zaag en de boom was in een zucht om. Ik had ook Freeke de zaag kunnen geven en zelf de bijl kunnen hanteren, maar dat was dan net zo gevaarlijk geweest. Iedere nederlandse ouder slaat de schrik om het hart als hun kind met een hakbijl of een zaag loopt te klooien, zoniet hier. Dus laten we er maar aan wennen, dat is namelijk onderdeel het ‘utenliv’.

Jone en Hilde wonen met hun kinderen op Øvre Kavli, iets verderop in het dal wat hoger richting Kirketaket. Zij hadden een tijdje geleden al aangekondigd dat de Julenissen (Kerstman) speciaal voor de kinderen uit deze buurt in Isfjorden bij hun achter in het bos kadootjes kwam brengen. Dus zondagavond (lille julaften) verzamelde we ons vol verwachting op de afgesproken plek. Er brandde al een vuurtje en er waren al wat mensen. Het werd steeds donkerder en kouder en de mensen stroomde toe. Langzaam begon iedereen de fakkels aan te steken en steeg de spanning. En ja hoor, in de verte hoorde we de slee al aankomen omdat de paarden allemaal belletjes aan de teugels hadden hangen. Alle kinderen stormden er op af waarna de Julenissen twee grote zakken met kado’s uitdeelde. Wat zo sfeervol begon en toonde was even abrubt ten einde. De zakken waren leeg en plots was iedereen pleite. Ja we weten het nu ondertussen wel, maar het blijft gek, nakletsen en ff blijven hangen is er niet bij……..

Pas maandagavond zouden Patrick, Wendy, Juul en Pleun bij ons arriveren. Zo hadden wij nog de hele dag de tijd om het huis in orde te maken voor de visite. Echter, we moesten ons schema iets aanpassen omdat de man die heel de Benelux van prachtige outdoorkleding kan voorzien, niet in staat bleek te zijn zijn gezin op tijd in Isfjorden te brengen (nog ff stanguh :-). Er zat niets anders op dan naar Oslo luchthaven te rijden en ze op te halen (6 uur heen, 6 uur terug). Eerlijk is eerlijk, het was geen straf! Het was een mooie reis en we verheugden ons zeer op hun komst. Nadat ze bij ons aangekomen zijn blijkt dat de koffers niet alleen met winterkleding gevuld zijn, maar dat er ook een overdaad aan ‘Nederlands voer’ mee is gekomen. .






















Heerlijk, we kunnen ons de komende tijd weer tegoed doen aan stroopwafels, hagelslag, oude kaas, kokosbrood, wijn, gestampte muisjes, nederlandse tijdschriften, enz,enz
De kerstdagen tot oud en nieuw hebben we met z’n allen doorgebracht en het was één groot feest!! Juul is 5 net als Freeke en Pleun in bijna 3, Sjoerdje bijna 2. Dat sluit natuurlijk geweldig aan, dus die hebben ook een ontzettend leuke tijd achter de rug! Behalve alle versnaperingen hebben we ook het ‘jumpen’ overgehouden van het bezoek!
Van te voren hadden we lekker gefantaseerd over mooie skitochtjes, wandeltochtjes, winterkamperen, enz. Helaas is er de laatste twee weken geen verse sneeuw bij gevallen en steeg de temperatuur weer zodat alles glad en hard is geworden. Daarnaast loop ik nog te hinkepinken met m’n knie. Maar goed,

















het uitzicht was er niet minder mooi door en gelukkig hebben we nog wel lekker kunnen wandelen en sleeën. Sanne en Patrick hebben zelfs nog 2 leuke skitochtjes gemaakt op de fjellski’s. Als ik dan ook nog vermeld dat iedereen weer belachelijk verwend is door de kerstman, dan begrijp je dat het, alles bij elkaar, erg gezellige dagen zijn geweest!

Terwijl het bezoek weer vertrokken is en nog een dagje in Oslo geniet, gaan wij verder tot de orde van de dag.
We zijn voor nyttårsaften (oudjaarsavond) uitgenodigd door Jone en Hilde en we hebben beloofd oliebollen te bakken. Een recept van internet geplukt en bakken maar. Sanne stond als een ijsklontje buiten de bollen te bakken in een friteuze van 15 bij 20 cm. Dat betekent 2 a 3 bollen per keer, totdat je er totaal 30 hebt. Dan is -7 best koud! De oliebollen zagen er superecht uit en roken zelfs echt! De smaak was een tikkeltje te bitter maar dat mocht de pret niet drukken. Ze waren absoluut goed genoeg om ze mee te nemen voor oudjaarsavond!
Oudjaarsavond was erg gezellig met een heel diner en prachtig uitzicht op het vuurwerk in het dal en vreugdevuren op bergtoppen. Freeke en Oline (dochter van J og H) zijn de hele avond (hyperhyper) op gebleven en Freeke is blijven logeren.

1 januari is aangebroken, dus iedereen vanaf deze plek een fantastisch nieuw jaar toegewenst!!
2 januari betekent dat het gewone leven weer begint. Dus weer aan de arbeid. Nou ja gewone leven…… Ik heb Patrick op 3 januari nog een sms-je gestuurd waarin ik beschrijf dat er 4 mega grote zee-arenden vlak boven mijn kantoor zweven. Ik kan me ook een ‘gewoner’ uitzicht voorstellen.

Het gewone leventje duurt voorlopig heel kort want 21 januari vliegen we met z’n vieren voor een weekje terug naar Nederland. Daar hebben we heel veel zin in! FF lekker relaxen ?!?!? (wie had ooit gedacht dat dat idee op zou komen bij een bezoek aan Nederland!?)


Remko