FF SNEL

Nou, ff een korte dan. Geen tijd om een heel verhaal te gaan schrijven en als ik het nu niet doe, wordt het de volgende keer een oeverloos verhaal. Ik heb namelijk net ingecheckt want morgen vliegen we met het hele gezinnetje naar het koude kikkerlandje. ‘Koude’ is natuurlijk relatief, maar in Nederland is het zeker slechter weer geweest dan hier in Noorwegen. Gelukkig hoorde ik net via Skype van zowel mijn ouders als van Heleen dat het volgende week best aardig gaat worden, dus daar hopen we maar op!

Het is een lange lijst gebeurtenissen vanaf de laatste blog tot nu. Je moet je het zo voorstellen dat, voordat ik de blog ga schrijven, heeft Sanne al een lijstje gemaakt van wat we allemaal gedaan hebben. Goede samenwerking toch? Wat staat er dit keer allemaal op. Als eerste verven! De rode kwast door de afgelopen weken was het verven van twee buitenzijden van het huis. Na alle bladders verwijderd te hebben, hebben we in vele tussenuurtjes geverfd. De bedoeling was om alles af te hebben voordat we naar Nederland gingen……………………………….net niet gelukt.

Daarnaast ben ik wat druk geweest met m’n werk, tja daar gaat het dus al verkeerd. Een aantal dagen naar Duitsland en een aantal dagen naar Trondheim, dan vliegen de weken flink voorbij. Dit moeten we dus niet teveel gaan doen………
Wat nog wel de moeite waard was, is dat ik op de terugweg van Trondheim, toen ik over de Dovrefjell reed, een hele kudde Moskussen (Muskusossen) in de verte zag lopen. Je moet wel even op de foto klikken, anders zie je ze niet.

De afgelopen weken werd het weer wat twijfelachtiger (zeker niet slecht hoor) en we waren het på tur gaan even beu. We hadden gewoon niet zo veel zin om weer die rugzak te pakken en weer die rugdrager om te zwaaien….nee, gewoon ff avslappen (chillen,relaxen,etc). Hierdoor wordt je gelijk een stuk socialer dus hebben we flink geborreld met de buren, lekker gegeten (2x) met Jone en Hilde en koffie gedronken bij onze nieuwe ‘Duitse’ buren. Freeke heeft ook vaak vriendjes of viendinnetjes over de vloer of ze speelt bij anderen.

Naast school gaat ook het verenigingsleven druk van start. Freeke is bij de speiderne (padvinders). In Nederland heb ik de padvinders vervloekt en belachelijk gemaakt. Maar als ik zie wat ze hier doen, lijkt het me zo ontzettende leuk om als kind er bij gezeten te hebben. Freeke heeft er ook veel zin in, met name omdat er een aantal vriendjes en vriendinnetjes bij zijn. We wachten het wel af totdat ze voor de zoveelste keer zeiknat geregend thuis gaat komen. Nu wil ze vooral een echt groot Noors zakmes!
Verder staat ze alweer op de lijst voor de binnentrainingen en het skiën. Wel grappig hoe dat werkt. De eerste sneeuw begint ondertussen op de toppen rond ons te vallen. Zelf twijfelen we zelfs of we morgen niet in een witte wereld wakker gaan worden. En Freeke kijkt al verlekkerd naar de witte toppen. Al zo vaak heeft ze gezegd dat ze zo’n zin heeft om weer te gaan skiën. Dit in tegenstelling tot het ‘på tur’ gaan. Dat heeft zo ondertussen wel gehad!

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus toch maar een tochtje. Nøsa, een vooruitgeschoven topje met een mooie waterval die er vanaf valt, geeft je een prachtig uitzicht over Innfjorden en de Fjord. We waren al een keer op weg geweest maar de waterval was toen te woest om over te steken en dat moet als je naar de top wilt. Het is nu een lange periode droog geweest, dus nu zou het moeten lukken. Met het nodige gemopper van Freeke kwamen we bij de waterval aan, daar ff gegeten en toen over ongebaand terrein verder naar de top. Rete steil en af toe kon je wat klauteren. Zonder geklaag en als een speer ging Freeke naar de top. Verschil van water en vuur! Het is duidelijk, ze wil gewoon wat uitdagender terrein! Al met al een heerlijk tochtje in prachtig weer en schitterende herfstkleuren.

Sanne heeft gesolliciteerd bij een lifestylecenter hier in de buurt. Ze zoeken een fysiotherapeut en een keukenhulp/schoonmaakster. Je begrijpt het al, Sanne solliciteerd als schoonmaakster. Nog voordat de datum sluit is ze uitgenodigd voor een gesprek en het lijkt best leuk te kunnen worden…..misschien. Er zou wel eens een heel afwisselende baan in kunnen zitten als schoonmaakster, keukenhulp, trainster/fysiotherapeut. Een echte ‘potet’ zoals ze hier een manusjevanalles noemen. We wachten het af, want ze hadden erg veel reacties ontvangen. En met solliciteren ben je toch, hoe dom het ook klinkt, een buitenlander.

Sjoerdje loopt op koers! Ze is naar het helsestasjon (consultatiebureau) geweest. Qua lengte loopt ze nog in de pas maar wel aan de onderkant van de grens………van wie zou ze het hebben.

Als er een Piet bij Freeke in de klas zit, begin je toch echt te denken dat het een Nederlander zou moeten zijn. Na wat navragen blijkt het een nieuw Duits jongetje te zijn. Het zijn mensen die het oude huis van Sandra gekocht hebben en hier eigenlijk met dezelfde insteek als wij naar Isfjorden verhuisd zijn. Erg leuke mensen en op een mooie bijna zomerse dag hebben Sandra en Sanne onze nieuwe dorpsgenoten naar hun eerste bergtop geleid. Hurrungen. Mooie tocht!

Ik schreef het al, het sneeuwt af en toe in de hogere regionen. Vorige week zondag viel het eerste deel van de witte deken. Kon me niet bedwingen en ben direct na ons zondagochtendontbijt Nesaksla opgerend. Koud, regen en wind maar het was fantastisch!

Op initiatief van Rauma (de kommune waar we in wonen) is er een soort tochtenlijst opgesteld die je voor eind oktober gelopen moet hebben om kans te maken op prijzen en T-shirts. De kinderen mogen wat eenvoudigere (kortere) tochten doen en volwassenen moeten wat langere doen. De tijd begint te dringen en we moeten er nog een paar. Zo direct weer een week in Nederland, daar kunnen we weinig toppies doen. Een collega van mij heeft ook zo’n , dus was het plan snel klaar om vrijdag na het werk ff Presten (zo’n wandeling) te pakken. De volgende dag (gister) hadden we oppas voor de kinderen zodat Sanne en ik nog een tocht konden maken. Sæbønakken in Måndalen, waar ik werk. Toen we Måndalen binnen reden was Sanne aangenaam verrast en begon zelfs over naar Måndalen……tja je kunt overdrijven natuurlijk! Het pad begint super steil door het bos en eenmaal boven vlakt het af over een deels heide- en rotsachtig terrein. Giga uitzicht over de fjord richtig Åndalsnes en Isfjorden. Helemaal op de top kun je Molde zien en de prachtige Sunnmøre Alpen! Weer zo’n zeldzaam mooie tocht. Nou ja, zeldzaam zijn ze hier dus niet……….

Sorry, ’t is een beetje afgeraffeld maar ik had je van te voren gewaarschuwd…………….